تعیین اثربخشی نمایش درمانی (سایکودرام) بر میزان شادکامی و اعتماد به نفس دختران دارای اعتماد به نفس پایین پیش دانشگاهی شهر بابلسر

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی نمایش درمانی بر شادکامی و اعتماد به نفس دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی می باشد. روش: پژوهش حاضراز نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی تشکیل داده اند. به منظور انتخاب نمونه ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین هشت مرکز پیش دانشگاهی، دو مرکز و از هر مرکز دو کلاس و مجموعا نود دانش آموز انتخاب شدند. در مرحله بعد از بین دانش آموزانی که نمره آنها در پرسشنامه شادکامی بیست و نه تا پنجاه و یک و نمره اعتماد به نفس آنها کمتر از صفر و به سمت منهای ده بود چهل نفر به روش تصادفی انتخاب شدند. بیست نفر در گروه آزمایش و بیست نفر در کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در ده جلسه آموزش نمایش درمانی شرکت داده شدند. در پایان جلسات آموزشی هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی قرارگرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش نمایش درمانی به طور معناداری بر شادکامی و اعتماد به نفس دانش آموزان دختر موثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد نمایش درمانی می تواند به عنوان یک برنامه ی آموزشی درجهت افزایش شادکامی و اعتماد به نفس دانش آموزان دختر در مدارس مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

Drama Therapy , Happiness , Self-Esteem , نمایش درمانی , شادکامی , اعتماد به نفس