بررسی اثربخشی بسته آموزشی تاب آوری مبتنی بر بازی بر خودکنترلی کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی

مقدمه: مطالعات نشان می دهد که کودکان بی سرپرست و بد سرپرست بیشتر در معرض آسیب ها و مشکلات روان شناختی قرار دارند و همین مساله، ضرورت پرداختن به این حوزه را بیشتر روشن می سازد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بسته آموزشی تاب آوری مبتنی بر بازی بر خودکنترلی کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی بود.  روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان پنج تا هفت سال تحت سرپرستی بهزیستی استان تهران بودند. ابتدا پنج مرکز به شیوه هدفمند انتخاب و سپس سی نفر از کودکان دارای ملاک های پژوهش با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند، در هر گروه پانزده نفر. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکنترلی کندال ویلکاکس، پرسشنامه تاب آوری کودک و نوجوان انگار و لیبنبرگ و بسته آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی بود. بعد از اجرای پیش آزمون برای هر دو گروه، بسته آموزشی تاب آوری برای گروه آزمایش طی چهارده جلسه اجرا و مجددا پس آزمون برای هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. به ‍ منظور تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی نظیر تحلیل کوواریانس چند متغییری و تک متغییری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۶ انجام شد.  نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغییری نشان داد که در تمامی مولفه های خودکنترلی از جمله خودکنترلی، تکانشگری و خودکنترلی- تکانشگری؛ و خودکنترلی کلی، تغییرات نمرات گروه آزمایش معنادار ۰/۰۵>P بود.  بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، بیانگر این است که بسته آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی بر افزایش خودکنترلی کودکان تحت سرپرستی بهزیستی موثر بوده است. بنابراین، با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود بسته آموزشی تاب آوری به عنوان یکی از مداخلات مفید در جهت افزایش خودکنترلی کودکان تحت سرپرستی بهزیستی مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

Self-Control , Resilience Training Package , Children Under Welfare Guardianship , خودکنترلی , بسته آموزشی تاب آوری , کودکان تحت سرپرستی بهزیستی