تاثیر منابع مختلف سلنیوم بر فراسنجه های کیفی اسپرم خروس های مادر گوشتی مسن

یکی از روش های بهبود در باروری، مکمل سازی عناصری نظیر سلنیوم به جیره است. اثرات مکمل سازی سلنیوم متفاوت است و شدیدا تحت تاثیر منبع و مقدار سلنیوم جیره قرار می گیرد لذا این پژوهش به منظور تاثیر منابع مختلف سلنیوم بر فراسنجه های کیفی اسپرم خروس های مادر گوشتی مسن انجام شد. این پژوهش با استفاده از ۱۲۰ قطعه خروس مادر گوشتی راس ۳۰۸ با سن ۴۵ هفته در قالب طرح کاملا تصادفی با چند نمونه در هر واحد آزمایشی ۱۰ تیمار با ۴ تکرار و ۳ پرنده در داخل هر تکرار اجرا شد. سه منبع مختلف سلنیوم شامل سلنیت سدیم، سلنیوم آلی و نانو بایوکیلات سلنیوم، هر کدام در سه سطح صفر، ۰/۱۵، ۰/۳۰ و ۰/۴۵ میلی گرم در کیلوگرم به جیره افزوده شدند. بعد از دو هفته تغذیه با جیره پایه، خروس ها به مدت ۴۰ روز و از ابتدای سن ۴۷ هفتگی تیمارهای آزمایشی را دریافت کردند. هر ۱۰ روز یکبار اسپرم گیری به روش مالش شکمی از خروس ها صورت گرفت سپس فراسنجه های کیفی اسپرم خروس ها شامل حجم منی، غلظت، درصد جنبایی، درصد زنده مانی، درصد ناهنجاری و درصد عملکرد غشای پلاسمایی اسپرم در زمان های مختلف اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رویه GLM و نرم افزار SAS ۹.۴ انجام شد. در مطالعه حاضر، افزودن سلنیوم به جیره در سطح ۰/۳۰ میلی گرم در کیلوگرم، صرف نظر از منبع آن، موجب افزایش غلظت، درصد جنبایی، زنده مانی و عملکرد غشای پلاسمایی اسپرم و کاهش درصد ناهنجاری اسپرم شد. در این مطالعه تغییری در حجم منی با افزودن سلنیوم به جیره خروس های مسن مشاهده نشد همچنین غلظت، جنبانی، زندمانی و عملکرد غشای پلاسمایی اسپرم، در روز ۴۰ آزمایش در خروس های دریافت کننده ۰/۳۰ میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم از منابع سلنیوم آلی و نانو بایوکیلات سلنیوم به طور معنی داری بیش تر از سایر زمان ها بود. نتایج نشان داد که شکل آلی سلنیوم (منابع سلمکس و نانوبایوکیلات سلنیوم) نسبت به شکل معدنی (سلنیت سدیم)، در سطح ۰/۳۰ میلی گرم در کیلوگرم به جیره باعث بهبود عملکرد تولیدمثلی خروس های مسن می شود.

Keywords:

خروس , نانو بایو , سلنیوم , اسپرم , باروری