ارزیابی تانسور هدایت هیدرولیکی توده سنگ و پیشبینی دبی نشت به گالری زهکش در معادن روباز

شبکه شکستگیها، مجاری اصلی عبور آب در توده سنگهای فاقد نفوذپذیری اولیهاند. جریان آب از طریق درزه ها مکانیسم رفتار هیدرو مکانیکی محیط را پیچیده کرده و پایداری سازه ها را تحت تاثیر قرار میدهد. اغلب، پیشبینی جهتهای اصلی نشت در محیط توده سنگ دشوار است. روش تانسور هدایت هیدرولیکی، بر مبنای پارامترهای فیزیکی و هندسی ناپیوستگیها، هدایت هیدرولیکی توده سنگ و مقادیر و جهتهای اصلی نشت آب را برآورد میکند. در تحلیل پایداری شیب دیواره های نهائی معدن شماره یک گلگهر، فشار آب منفذی، به عنوان یکی از عوامل موثر در ناپایداری شناخته شده است. در این تحقیق به منظور کاهش این فشار و زهکشی کارآمد، استفاده از یک گالری زهکش، با قطر ۲ متر، پشت پله های نهایی معدن، موردمطالعه قرارگرفته است. در این راستا پس از برداشت ۱۲۰۳ درزه در امتداد مسیر فرضی گالری زهکش به روش خط برداشت، محدوده معدن، بر مبنای تغییرات درزهداری و زمینشناسی ساختاری به ۱۰، بخش تقسیم شد و تانسور هدایت هیدرولیکی در هر بخش محاسبه شد. سپس جهت بهبود روند زهکشی استفاده از زهکشهای پروانهای در راستای مولفه های اصلی تانسور هدایت هیدرولیکی در نظر گرفته شد. دبی ورودی به بخش ۲ گالری ۴۲/۷lit/s برآورد شده است که این دبی پس از حفر و نصب چالهای زهکش پروانهای به ۲۷۷lit/s میرسد درحالیکه مجموع دبی حاصل از پمپاژ از کاواک معدن ۸۸lit/s است. این مسئله اهمیت و تاثیر ویژه گالری و زهکشهای پروانهای را در فرایند زهکشی نشان میدهد.

Keywords:

تانسور هدایت هیدرولیکی , نشت آب , گالری زهکش , توده سنگ , کاواک معدن شماره یک گل گهر.