بافتهای فرسوده، ناپایداری ابنیه و عدم ایمنی ساکنان

اصولا هدف مداخله در بافت های فرسوده شهری، یافتن راه حل های بهینه برای حل مسائل و مشکلات شهروندان است. در واقع مداخلات به بافت های شهری، نظام ارزشی، ایدئولوژیکی و اقتصادی شهر را مورد توجه قرار میدهد. نخستین مسئله ای که در امر مداخله در بافت های فرسوده مد نظر است، جنبه کالبدی آن می باشد. در واقع بناهای این بافت ها به علل گوناگون از جمله قدمت، استفاده از مصالح بی دوام و یا کم دوام و عدم رعایت شیوه های صحیح ساخت و ساز، از استحکام و پایداری لازم برخوردار نیستند. مشکل دوم در این نوع از بافت ها و ابنیه، عدم کارایی و ناتوانی این بافت ها در پاسخگویی به نیاز شهروندان است. دسترسی های نامناسب و نفوذ ناپذیری این بافت ها، علاوه بر اینکه عملیات امدادرسانی در مواقع خطر را با مشکل مواجه می سازد، گاه باعث عدم دسترسی سواره ساکنان بافت می شود. همچنین این معابر به علت دارا بودن پیچ و خم بسیار و عدم امکان نظارت مردم و مسئولان، زمینه بروز مشکلات اجتماعی عدیده ای از جمله خرید و فروش مواد مخدر، حضور معتادان و وقوع جرم را فراهم می آورد. مسائل دیگر این بافت ها، عدم وجود و یا کمبود تاسیسات و تجهیزات شهری، ریزدانگی قطعات مسکونی، همجواری کاربری های ناسازگار و کیفیت نامطلوب بصری می باشد. لازم به ذکر است که هرگونه مداخله کالبدی در بافت های شهری باید با هدف حل این مسائل و ارتقای سکونت انجام گیرد. در این مقاله انواع مداخله در بافت های فرسوده و نحوه پرداختن به حل این معضل بررسی خواهد شد.

Keywords:

بافت فرسوده , شهروندان , مشکلات اجتماعی