اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر تاب آوری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر تاب آوری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی شهر اهواز بود. پژوهش حاضر، یک مطالعه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه مادران کم توان ذهنی شهر اهواز بود که تعداد ۳۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گرداوری داده های پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری بود که از اعتبار و پایائی مطلوبی برخوردار بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. در این پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش تاب آوری مادران گروه نمونه موثر است .(P<۰/۰۰۱) می توان نتیجه گرفت که درمان متمرکز بر شفقت بر تاب آوری مادران دارای فرزند کم توان ذهنی شهر اهواز تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

درمان متمرکز بر شفقت , تاب آوری , کم توان ذهنی.