نقش فلوکولانت های طبیعی به روش هیدوژل در فرآیند فلوکولاسیون و گندزدایی آب و پساب به روش شیمیایی با کاهش هزینه و افزایش سرعت و راندمان

فرایند فلوکولاسیون، فرایندی است که طی آن ذرات کوچک ناخالصی با افزودن فلوکولانت (لخته کننده) اجتماع می یابند و ذرات بزرگ تری به وجود می آورند تا جداسازی آنها از آب ساده تر شود. در آب تصفیه نشده و پساب ها ذراتی وجود دارند که بار الکتریکی مثبت یا منفی داشته و به شکل معلق هستند و به عبارتی داخل آب کلوئید شده اند. لخته کننده ها با خنثی سازی این ذرات، باعث تجمع آنها در کنار یکدیگر و تشکیل توده بزرگتر و سنگین تر می شوند.گر بار ذرات معلق مثبت باشد باید از لخته کننده کاتیونی و اگر منفی باشد از نوع آنیونی استفاده شودجهت تعیین میزان ماده منعقد کننده یا کواگولانت لازم و همچنین PH بهینه برای عمل انعقاد ، از آزمایش جار استفاده می شود. در این آزمایش مواد منعقد کننده گوناگون با دوز های مختلف و در pH های گوناگون به آب یا فاضلاب اضافه شده تا بهترین ماده منعقد کننده ، بهترین دوز تزریق و همچنین بهترین pH تعیین شود. در مطالعه حاضر نمونه اب کارخانه فولاد کیوان یزد، آب کارخانه داروسازی نیکان اکسیر ، از استخر ذخیره آب زمین کشاورزی وانان و نیز آب بصورت مصنوعی آلوده گشت، بطوریکه برای ایجاد کدورت از کائولینیت استفاده شد. نتایج بررسیها نشان میدهد که این مواد قادر به کاهش کدورت آب میباشند. غلظت ۴۰ میلیگرم در لیتر از مواد فوق بهترین عملکرد در فرایند انعقاد و لخته سازی را دارد. در این غلظت در صد زدایش کدورت بیش از ۹۰ درصد بود. آزمایشات انجام شده بیانگر افزایش کارایی مواد فوق در فرآیند تصفیه در کدورتهای بالا می باشد.. بیشترین درصد کاهش فراسنجه ای TDS و EC به ترتیب برابر ۳۹ و ۴۴ درصداست که در کدورت ۳۲۶ (ان-تی-یو) و غلظت ۴۰ میلیگرم در لیتر سنجد بود. نتایج نشان داد که غلظت ۴۰ میلیگرم در لیتر سنجد بهترین عملکرد در کاهش فراسنجه ای فوق را دارد.

Keywords:

فلوکولاسیون , فلوکولانت , تصفیه آب