تاثیر اندازه ذرات پوسته آفتابگردان در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری ایلئومی مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجههای گوشتی

در این مطالعه اثرات استفاده از پوسته آفتابگردان با اندازه ذرات متفاوت در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه های فیزیولوژیکی، با استفاده از ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی سویه راس ۳۰۸ (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل ۲×۳ در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و ۱۰ پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل موردبررسی شامل پوسته آفتابگردان (بدون پوسته، دارای سه درصد پوسته با اندازه ذرات یک میلی متر و سه درصد پوسته با اندازه ذرات پنج میلی متر) و دو منبع مختلف چربی (سه درصد پیه و سه درصد روغن کانولا) بودند. نتایج نشان دادند که در کل دوره پرورش، استفاده از پوسته درشت و ریز آفتابگردان در جیره، باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (۰۵/۰>P). تغذیه روغن کانولا، مصرف خوراک و افزایش وزن را در مقایسه با پیه بهبود داد (۰۵/۰>P). هم چنین با استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و چربی خام افزایش یافت (۰۵/۰>P). استفاده از پوسته درشت آفتابگردان، طول پرزهای دوازدهه و طول و ضخامت پرزها در ایلئوم را افزایش داد (۰۵/۰>P). استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، جمعیت باکتری های اشرشیاکلای روده­ کور را کاهش داد (۰۵/۰>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پوسته درشت آفتابگردان به جیره با افزایش قابلیت هضم پروتئین خام، چربی خام، جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت اشرشیاکلای سکوم، عملکرد رشد جوجه های گوشتی را بهبود می بخشد.

تاثیر اندازه ذرات پوسته آفتابگردان در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری ایلئومی مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجههای گوشتی Keywords:

اشرشیاکلای , اضافه وزن , پیه , جوجه های گوشتی , فیبر نامحلول