بررسی رابطه اضطراب و خودکارآمدی دردانشجویان دختر دانشگاه آزاد رشت

مقدمه:اضطراب بخشی از زندگی هر فرد است، و تمام ابعاد زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و رابطه مستقیمی با سلامت روان افراد دارد، همچنین اضطراب می تواند خودکارآمدی افراد را نیز تحت شعاع قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین اضطراب و خودکارآمدی در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد رشت می باشد. این پژوهش یک طرح توصیفی-همبستگی است. حجم نمونه متشکل از ۸۰ دانشجو بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده ، پرسشنامه اضطراب بک (۱۹۸۸)و مقیاس خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲)بود. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزار ۲۲spss و آزمون رگرسیون استفاده شد.یافته ها:یافته های پژوهش نشان داد که بین اضطراب با خود کارآمدی در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد رشت ارتباط معناداری وجود دارد.ازنظر آماری نتایج تحلیل داده ها نشان داد که ضریب همبستگی بین اضطراب و خودکارآمدی در سطح معناداری ۰۱/۰>P معنی دار هستند. ضریب همبستگی پیرسون بین اضطراب و خودکاآمدی در سطح اطمینان ۹۵ درصد معنادار است. نتایج پیرسون نشان داد سطح معناداری برای رابطه اضطراب و خودکارآمدی (۰۰۱/۰) می باشد . نتایج آزمون رگرسیون نشان داد افزایش اضطراب سبب کاهش خود کارآمدی می گردد و این دو متغیر رابطه عکس با یکدیگر دارند.نتیجه گیری:با توجه به یافته های بدست آمده می توان نتیجه گرفت که میزان بالا اضطراب در دانجشویان باعث کاهش خودکارآمدی در آن ها می شود در نتیجه دانشجویان برای خودکارآمدی بالاتر در امتحانات یا سایر کارها باید راه های مقابله با اضطراب را بیابند .

Keywords:

اضطراب , خودکارآمدی , دانشجویان دختر