ارتباط بین طراحی محیط و تحمل روانی افراد در ایستگاه های مترو با رویکرد مسیریابی موثر

ایستگاه های شهری به عنوان فضاهای انتقالی و عمومی، میتوانند بر روحیه و تحمل روانی افراد تاثیر گذار باشند. این تاثیر به عوامل مختلفی چون طراحی معماری، کیفیت محیطی، امنیت، تنوع و تعامل اجتماعی بستگی دارد. در این مقاله، با استفاده از روش پیمایشی و مشاهده ای، ارتباط بین طراحی محیط و تحمل روانی افراد در ایستگاههای شهری مورد بررسی قرار گرفته است. بخشی از اطلاعات لازم از طریق بررسی های کتابخانه ای و بخشی از طریق ارسال پرسشنامه های برخط و محقق ساخته گردآوری شد. نتایج نشان می دهند که طراحی محیط میتواند برلذت و رضایت کاربر از سفر و همچنین تمایل و عدم مشکل با انتظار در آن ایستگاه موثر باشد و باستناد داد های حاصله، راهکارهایی برای بهبود تحمل روانی افراد و کاهش سردرگمی در ایستگاه های شهری به طور عام و ایستگاه های مترو به طور خاص ارائه شده است. این راهکارها شامل طراحی مبلمان های انتظار مناسب و تعاملی، انتخاب رنگ مناسب و هوشمندانه برای ایستگاه ، استفاده از متریال طبیعی برای طراحی داخلی همچون گیاهان وچوب ، طراحی محصولی برای حل مشکل مسیر یابی کاربر درایستگاه ها وایجاد حس امنیت هستند. این مقاله میتواند به توسعه دانش و عمل در زمینه طراحی ایستگاههای شهری کمک کند. بدیهی است شهرهای تکنولوگ فردا که با چالش های زیادتری رو برو خواهند بود لذا از منظر مسیریابی شهری باید مورد مداقه قرار بگیرند و این مهم از دیدگاه پایداری اجتماعی نیز نقش ویژه ای را ایفا می کند. امید است نتایج و پیشنهادات تحقیق حاضر بنوعی در این راستا موثر باشد.

Keywords:

طراحی محیط , تحمل روانی , ایستگاه شهری , مسیر یابی , پایداری اجتماعی