مولفه ها و زیرمولفه های موثر در طراحی با رویکرد دلبستگی به مکان

دلبستگی به مکان از جمله مباحث روانشناسی محیط در زمینه طراحی فضا به شمار می آید. انسانها به واسطه حضور در مکانها، معانی مکانی را دریافت کرده و به سبب خاطرات، پیش زمینه ها و تصاویر ذهنی مرتبط با مکان، احساسات و درک متفاوتی از مکان دارند. معماری فضاها و تلاش برای ایجاد محیط های مطلوب و متناسب با نیاز کاربران می تواند در این معانی دخیل شود و دلبستگی به مکان افراد را تغییر دهد و از این جهت ، وفاداری به مکان کاربران و تلاش در حفظ آنها را ارتقاء بخشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین مولفه ها و زیرمولفه های تاثیرگذار در دلبستگی به مکان کاربران است . پژوهش پیش رو از منظر روششناسی ، پژوهشی کاربردی و کیفی است که با روش توصیفی - تحلیلی با کمک مطالعات کتابخانه ای با استناد به منابع مکتوب معتبر انجام شده است . ابتدا توضیحاتی در مورد دلبستگی به مکان ارائه شده و پس از آن با کنکاش در ۱۵ پژوهش معتبر علمی که به بررسی میزان دلبستگی به مکان کاربران در معماری کاربری های متفاوت پرداخته بودند، مولفه های دلبستگی به مکان مشخص شده و زیرمولفه های هر یک از این مولفه ها با مطالعه پژوهش ها و کتابهای مختلف ، جمع آوری ، تدوین و ارائه شده است . یافته ها حاکی از آن بودهاند که مولفه های سنجش دلبستگی به مکان عبارتاند از: ۱- وابستگی به مکان؛ ۲- هویت مکانی ؛ ۳- دلبستگی عاطفی ؛ ۴- دلبستگی و پیوندهای اجتماعی .

Keywords:

دلبستگی به مکان , روانشناسی محیط و معماری فضا , وابستگی به مکان و طراحی معماری , هویت مکانی , دلبستگی عاطفی , دلبستگی و پیوندهای اجتماعی