بررسی نقش بازآفرینی بافت های تاریخی در جهت احیا هویت فرهنگی و معاصرسازی با نیازهای زندگی شهری امروز (نمونه موردی : محدوده امازاده یحیی ساری )

آنچه شهرهای تاریخی را از دیگر شهرهای امروزی متمایز سازد همان وحدت و یگانگی میان محیط های شهری و بناهای آن است .در این شهرها شهروندان محیط و فضاهای عمومی شهری تجربه می کنند که فرهنگ شهرنشینی در آنجا متبلور گردیدهاما با گذشت زمان رو به افول رفته و محوریت خود رادر فضای شهری امروز از دست داده اند ،از این رو بازآفرینی بافت های قدیم در شهر ها می تواند بستر مناسبی را برای اشاعه هویت فرهنگی شهری ایجاد نماید .این مقاله با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی و با هدف کلی شناسایی عوامل موثر در در بازنده سازی بافت قدیم شهر ساری تنظیم گردید. جامعه آماری این پژوهش کلیه ء شهروندان شهر ساری هستند که بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۵۰ نمونه (۲.۷۷%مرد و۸.۲۲%زن ) به روش تصادفی ساده انتخاب و با بکارگیری ابزار پرسشنامه مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفته اند. اطلاعات جمع آوری شده در قالب نرم افزار SPSS و آزمون Binomial Test و فریدمن بهره گرفته شده است و نتایج حاصل نشان از آن دارد که شهروندان انجام بازآفرینی وبهسازی را در بافت قدیم رادراحیا هویت فرهنگی ومعاصر سازی و سازگار شدن با نیازهای زندگی شهری امروزه را محدوده بافت قدیم تاثیر گذار دانسته بطوری که % ۸۸.۸ پاسخگویان از بازآفرینی و بهسازی اخیر در بافت قدیمی رضایت کامل ، ۲.۱۱ % رضایت نسبی و هیچ عدم رضایتی در این بررسی ثبت نشده است بنابراین میتوان نتیجه گرفت اکثر آنهاازانجام بهسازی و بازآفرینی بافت قدیمی در منطقه امامزاده یحیی ساری رضایت داشته و ازآن استقبال نموده اند.

Keywords:

بافت تاریخی , بازآفرینی شهری , هویت فرهنگی , فضاهای شهری .