واکاوی ابعاد و مولفه های نشانه شناسی نقوش در هنر پارچه بافی دوران آل بویه
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 29
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU03_1532
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403
Abstract:
پارچه بافی به عنوان یکی از هنرها در گروه بافته های دستگاهی قرار می گیرد. شواهد حاکی از آن است که در دوره ساسانی و سده های نخستین اسلامی از دوران آل بویه بافته های ارزشمندی به سفارش دیگر کشورها بافته و صادر می شده است . بدین سبب شناسایی ماهیت این هنر به عنوان بخشی از هویت ایرانی و گامی در جهت شناسایی نشانه های نقوش این هنر ، امری ضروری محسوب می گردد. با این هدف پژوهش حاضر با روش انتخابی ، تفسیری -تاریخی است و با مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به واکاوی در مستندات تاریخی در عرصه هنر پارچه بافی می کوشد تا با استفاده از شواهد تاریخی ، نشانه ها و ماهیت نقوش هنر پارچه بافی دوره آل بویه را ارائه نماید. به طور کلی با مطالعه و تحلیل نقوش پارچه های دوره آل بویه از طریق نشانه شناسی تا مبنای شکل گیری این نقوش را تعیین و به خوانش تازه ای از رمزگان نهفته در نقوش رسید. نتایج حاکی از آن است که نشانه ها و نقوش تزئینی این پارچه ها در دوره آل بویه سازنده زبان دومی است که در دوره های بعد هم تکرار شده است که متاثر و ریشه در ساختار هنری ، فرهنگی و اجتماعی ایران دارد.
Keywords:
Authors
نوشین صفی یاری
دانشجوی دوره دکتری ، گروه تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی ، دانشکده هنر واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.
ابوالفضل داودی رکن آبادی
استاد گروه طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر و معماری واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی ، یزد، ایران
علی نظری
استاد گروه طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر و معماری واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی ، یزد، ایران
محمدرضا شریف زاده
استاد گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.