تاثیر تغییرات میزان میکروسیلیس و فوق روان کننده بر بتن و تاثیر بازه های استراحت اولیه در مقاومت فشاری بتن تحت شرایط عمل آوری در بخار

استفاده از اجزای سازهایی پیش ساخته در سازههای ساختمانی به طور فزاینده ای گسترده شده است ، به طوری که پروژهها اغلب برای تسهیل و تسریع امور ساخت و ساز از روشهای عمل آوری با بخار استفاده می کنند. استفاده از بتن پیش ساخته ، افزایش کارایی ساخت و ساز را نشان داده است در نتیجه ، مسائل مربوط به مقاومت و دوام ناشی از عمل آوری بتن با بخار به کیفیت ساخت بتن وابسته است و کیفیت بالای انجام این فرآیند به توسعه روند ساخت و ساز کمک می کند. استفاده از پودر میکروسیلیس در بتن عمل آوری شده با بخار برای بهبود عملکرد در کارگاههای ساختمانی مرسوم شده است . در حالی که تحقیقات در مورد مواد افزودنی به صورت تکی بررسی شده است استفاده از مواد افزودنی ترکیبی و با فوق روان کننده نسبتا محدود است .این مقاله بر روی خواص مکانیکی بتن عمل آوری شده با بخار با مواد افزودنی (میکروسلیس )، بررسی تاثیر نسبت مواد افزودنی و تغییرات زمان استراحت اولیه نمونه ها در روش عمل آوری با بخار بر خواص مکانیکی بتن تمرکز دارد. مشخص شد که وقتی میکروسلیس و فوق روان کننده به نسبت تقریبی ۸ برابر وزنی اضافه شدند، مقاومت فشاری بتن بهینه شد. علاوه براین ، زمان استراحت اولیه باید به میزان ۴ ساعت کنترل شوند تا مقاومت فشاری بتن عمل آوری شده با بخار بهبود یابد.

Keywords:

بتن پیش ساخته , عمل آوری در بخار , بتن با مقاومت بالا , میکروسلیس , فوق روان کننده , زمان استراحت اولیه بتن