بررسی میزان اثرگذاری و ارتباط شاخصهای رشد هوشمند شهری با عناصر کارکردی شهرها(نمونه موردی شهر بابل )

گسترش افقی شهر چالشی است که در نیم قرن اخیر در اکثر کشورهای جهان اتفاق افتاده رویکردهای متعددی در راستای مقابله با این چالش مطرح شده است . یکی از مهمترین آنها رویکرد رشد هوشمند شهری است . این پژوهش در زمره تحقیقات کاربردی است که با روش تحلیلی و رویکرد کمی انجام گرفته است . هدف پژوهش حاضر، تحلیل و ارزیابی ارزیابی میزان ارتباط و اثرگذاری شاخص های رشد هوشمند شهری شهر بابل است . جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و ساکنان شهر بابل است . جهت تجزیه و تحلیل دادهها از مدلها و روشهای کمی همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه و ضریب هماهنگی کندال در نرمافزار SPSS استفاده شده است . بر اساس نتایج تحقیق ، ارتباط و همبستگی شاخص کلی عناصر کارکردی شهر و ۱۲ شاخص مورد ارزیابی آن با رویکرد رشد هوشمند، در سطح اطمینان ۹۹ درصد و سطح خطای کمتر از ۰۰۱/۰ همگی مثبت و مستقیم معنادار تایید شدند. باتوجه به نتایج ارزیابی آزمون همبستگی ، قوی ترین رابطه در بین شاخص های مورد بررسی را شاخص اختلاط کاربری (۶۸۱/۰) و سپس سلسله مراتب (۶۷۷/۰)، دسترسی (۶۷۲/۰)، سازگاری (۶۲۷/۰)، تنوع کاربری ها (۶۲۱/۰)، جذابیت بصری (۶۱۱/۰)، چشم انداز مطلوب (۵۹۷/۰) و سازگاری (۵۸۱/۰) به ترتیب با رویکرد رشد هوشمند داشته اند. نتایج ضریب همبستگی میان متغیرهای مستقل مورد بررسی ، متغیر تراکم جمعیتی با بتای ۸۹۳/۰ بطور مستقیم بر سرمایه اجتماعی تاثیر می گذارد، جهت این تاثیر نیز مثبت و مستقیم است و بدین معنی است که متغیر تراکم جمعیتی موثرترین عامل در تغییرات سرمایه اجتماعی محسوب می شود.

Keywords:

توسعه شهری , شکل شهر , رشد هوشمند , شهر بابل .