ارزیابی سازهها و ساختمانهای دارای مناسبات مهندسی عمرانی و ژئوتکنیکی با گرایش زیست محیطی (در شهر کرمان)

آثار رشد سازهها و ساختمانهای شهری بر محیط زیست و آلودگی های شهرها یکی از مهم ترین بحث های مطرح امروز در محیط زیست ملی است . گسترش شهر و شهرنشینی و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در ایران از یک طرف و رشد شهرها، تمرکز و تجمع جمعیت از طرف دیگر افزایش بارگذاری های زیست محیطی بر بستر شهرها را موجب شده است . متاسفانه به دلیل رشد لجام گسیخته شهرنشینی در ایران هیچ کدام از فضاهای شهری نتوانسته مسائل و مشکلات موجود در فضای خود را حل نماید از این رو در زمان بحران تدابیر لازم اتخاذ نشده و شهر سیر آلودگی خود را به سرعت طی خواهد کرد]۱.[با این حال در شهرهای باقدمت ، تاریخی و پر سابقه کشور ایران تدابیر اصلی ، خوب و مهمی از گذشتگان در ساخت شهر و ساختمانهای شهری جهت مطابقت با آب و هوا، سرما و گرما، و محیط زیست و پایداری پی های ساختمانهای منطقه انجام گرفته است .موضوع این مقاله شهر زیبای کرمان است ؛ چرا که شهر کرمان نیز از این قاعده مستثنا نیست . بازآفرینی شهری به عنوان برنامه های جامع درصدد احیای مجدد بافت های منطقی و از رونق افتاده شهرها و به دنبال مشارکت دادن شهروندان و ایجاد شرایطی مطلوب در محلات سنتی است . محرکهای توسعه یکی از رویکردهای نوین بازآفرینی شهری خواستار جذب مشارکت حداکثری جامعه محلی در برنامه ریزی طراحی و اجرای پروژهها شهری می باشد و می تواند ابزاری مناسب در راستای بازآفرینی محلات تلقی گردد. در پژوهش حاضر سعی شده است با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی با بررسی منابع و اسناد پیرامون بافت ها و ساختمانها به تحلیل اطلاعات دست یافته در شهر کرمان از نگاه محیط زیستی و ژئوتکنیکی بپردازیم .

Keywords:

مدیریت عمرانی , منظر شهری , ساختمان محیط زیستی , توسعه پایدار , تحلیل ژئوتکنیکی