اصول طراحی منظر فرهنگی -تاریخی جاده ابریشم (نمونه موردی : بخشی از جاده ابریشم در استان کرمانشاه در محدوده روستای پاطاق)

یکی از بزرگترین میراث فرهنگی و تاریخی ، جاده باستانی ابریشم است که بخش اعظمی از آن از کشور ایران عبور می کند. با توجه به تاکیدی که سازمان آموزشی ، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در ”دهه توسعه فرهنگی ”به مطالعه جامع جاده ابریشم دارد و همچنین سازمان جهانگردی با اجرای طرح های گوناگون به توسعه جهانگردی در این جاده تاریخی پرداخته است . پژوهش حاضر به دنبال آن است که بخشی از این میراث که در ایران باقی مانده را حفظ کرده و این خاطره را باززنده سازی نماید. به همین سبب در محدوده کرمانشاه که قسمتی از جاده ابریشم وجود دارد، و آثاری همچون تاق گرا و زیج منیژه که در مسیر این جاده قرار دارند، به دنبال حفظ آن ها و همچنین باز زنده سازی بخشی از این جاده که در این مسیر قرار گرفته ، می باشد. پژوهش حاضر با هدف طراحی منظر فرهنگی -تاریخی جاده ابریشم در محدوده مورد مطالعه ، باعث اهمیت دادن به فرهنگ و تاریخ و گذشته منطقه شده و همچنین توانمندسازی برای جذب توریست و گسترش مناسبات اقتصادی در منطقه می شود. بر این اساس سوال اصلی پژوهش ”:چگونه می توان با توجه به سابقه فرهنگی و تاریخی شهر کرمانشاه، به طراحی منظر جاده ابریشم در محدوده پاطاق پرداخت ؟” در نظر گرفته شده است . از نظر روش تحقیق ، توصیفی -تحلیلی است . روش گردآوری اطلاعات بخشی از آن کتابخانه ای و بخشی دیگر به صورت میدانی انجام شده است . در این پژوهش با مطالعه منابع مکتوب تاریخی موجود در کتابخانه ملی و کتابخانه میراث فرهنگی استان کرمانشاه وضعیت جاده تاریخی ابریشم در استان کرمانشاه و پیوند آن با منظر فرهنگی -تاریخی مورد بررسی قرار می گیرد. بر اساس شاخصه های برداشت شده از منظر فرهنگی و منظر میراثی می توان به باز طراحی سایت های تاریخی که وجود دارند پرداخت . به منظور ایفای نقش و رسالت اصلی که جاده ابریشم داشته یعنی مبادلات فرهنگی ، مذهبی و اقتصادی در بین کشورهای مختلف و همچنین به کمک چنین پژوهش ها و طراحی هایی می توان تاریخ یک کشور را زنده نگه داشته و سبب هویت بخشی به منطقه شد و از نظر اقتصادی به منطقه کمک کرد.

Keywords:

منظر فرهنگی , منظر میراثی , جاده ابریشم , تاق گرا , زیج منیژه.