خوشه بندی مشتریان در ترجیح محصولات داخلی؛ مطالعه موردی صنعت نساجی

در عصر جهانی شدن، دولت ها ترغیب می شوند تا موانع تجاری را کمتر کرده و فرصت یکسانی را برای حضور همه محصولات در بازارهایشان فراهم کنند. در چنین شرایطی، بهبود توان ترجیح پذیری محصولات داخلی به عنوان یک مانع تجاری نامرئی و جایگزین موانع تجاری سنتی شناخته می شود. در این مطالعه، مصرف کنندگان صنعت نساجی براساس گرایش های قوم مدارانه، بیگانه مداری و جهان وطن گرایی خوشه بندی گردیده تا گامی در جهت شناخت بیشتر مصرف کنندگان و هموار کردن بازاریابی این گروه برداشته شود. جامعه این مطالعه، ایرانیان حاضر در پلتفرم های آنلاین بوده و تعداد نمونه ۴۰۸ در نظر گرفته شده است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی، از منظر زمانی، مقطعی و دارای ماهیت ترکیبی است. در این مطالعه از روش خوشه بندی و در نهایت از آزمون مقایسه میانگین چند جامعه استفاده گردیده است. در این مطالعه ۲ خوشه در میان مصرف کنندگان شناسایی گردید که در میان آن ها تفاوت در ویژگی قوم مداری شاخص تر بوده است. در خوشه اول که تمایل بیشتری به خرید پارچه خارجی نشان داده اند، تمایل جهان وطن گرایی بیشتر از بیگانه مداری بوده و لذا این افراد بیشتر با بررسی ابعاد مختلف پارچه ها دست به انتخاب می زنند. در خوشه دوم میزان عدم تمایل به خرید کالای خارجی نزدیک به بی طرفی بوده و این گروه را نمی توان طرفدار سرسخت پارچه داخلی دانست. اما با توجه به درصد افراد قوم مدار در این گروه می توان گفت که این افراد قوم مداران ناراضی از پارچه داخلی هستند. از این رو، به نظر می رسد صنعت نساجی برای جذب این افراد می بایست با تکیه بر غرایض ملی گرایی و با بهبود ویژگی های پارچه اقدام نماید.

Keywords:

ترجیح , پارچه , خوشه بندی مصرف کنندگان , مقیاس خوشه بندی , قوم گرایی