بررسی نحوه بکارگیری عناصر سنتی اقلیمی معماری در راستای پایداری ساختماننمونه موردی : بادگیر

با توجه به دغدغه های زیست محیطی اخیر و اهمیت موضوع کاهش مصرف انرژی در سرمایش و گرمایش ساختمان، احیای معماری اقلیمی یک ضرورت به حساب می آید. معماری غنی ایران دارای عناصر معماری چون حوض خانه ، بادگیر، گنبد، ایوان و عناصر دیگری از این دست می باشد که موجب پایداری بناهای سنتی خود از لحاظ کاهش انرژی سرمایشی و گرمایشی است . با تغییر شکل ساختمان ها و یکپارچه سازی ساختمان ها در دوران مدرن، متاسفانه استفاده از این عناصر کنار گذاشته شده و با لطبع مصرف انرژی بیش از گذشته می باشد. این پژوهش به دنبال بررسی این عناصر با تمرکز بر عنصر بادگیر و نقش آن در کاهش مصرف انرژی ساختمان است . در این مقاله به طور خاص شیوه عملکرد سرمایشی بادگیر مورد مطالعه قرارگرفته و در آخر نمونه هایی از ساختمان های مدرن که از این المان الگوبرداری نموده اند مطرح می گردد.

Keywords:

معماری بومی , معماری پایدار , معماری اقلیمی , بادگیر , عناصر سنتی معماری