طراحی دانشکده معماری با رویکرد زمینه گرایی در یاسوج

مسئله مورد بررسی در این پژوهش به نحوه طراحی دانشکده معماری شهر یاسوج با رویکرد زمینه گرایی اختصاص دارد. بر اسن اساس اهداف پژوهش حاضر شامل بررسی و شناخت مفهوم زمینه گرایی و ابعاد آن در معماری ؛ تدوین راهکارهایی برای طراحی دانشکده معماری بر اساس زمینه گرایی در شهر یاسوج؛ و بررسی و شناخت نظر دانشجویان و اساتید رشته معماری (کاربران بنا) در نحوه استفاده از زمینه گرایی در طراحی دانشکده معماری بوده است . روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش توصیفی -تحلیلی با روش مطالعات کتابخانه ای و میدانی ، با استفاده از ابزار فیش برداری از کتب و مقالات، توزیع پرسشنامه ، مشاهده مستقیم و ضبط تصاویر می باشد. نحوه تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده به دوش روش کیفی از طریق استدلال منظقی داده ها و روش کمی با استفاده از نرم افزار spss بوده است . نتایج به دست آمده از مطالعات نظری و میدانی نشان می دهد به ترتیب اولویت شاخص جغرافیایی ، اقلیمی و محیطی ؛ بصری ؛ اجتماعی -انسانی ؛ فرهنگی ؛ کالبد، فرم و فضا؛ و در نهایت تاریخی ، زمان و هویت ؛ در طراحی دانشکده معماری شهر یاسوج تاثیر بیشتری در ایجاد زمینه گرایی دارند. همچنین مولفه های طبیعت ، روابط اجتماعی ساکنین بومی ، آب و هوا، منظر و ادراک از طبیعت ، منظر و ادراک از رودخانه ها و آبشارها، توپوگرافی ، آداب و رسوم، مشارکت ، پوشش ، موسیقی و... مولفه های پر اهمیت تر در طراحی دانشکده معماری شهر یاسوج مبتنی بر زمینه گرایی شناخته شدند.

Keywords:

دانشکده معماری , زمینه گرایی , یاسوج.