بررسی تاثیر استفاده از آموزش های ضروری بر کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان استثنایی مقطع ابتدایی

تعلیم و تربیت کودکان چه کودکان عادی و چه کودکانی که از برخی توانمندی ها محروم هستند، یک وظیفه انسانی است .با در نظرگرفتن این واقعیت که کودکان در بحث توانایی ها و استعدادهای ذاتی تفاوت هایی با هم دارند؛ اهمیت تعلیم و تربیت بیش از بیش آشکار می شود. تعلیم و تربیت کودکان استثنایی کار ساده ای نیست .این موضوع به خصوص زمانی که کودکان هم زمان از چند ناتوانی رنج میبرند سخت تر می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش های ضروری بر کاهش اختلالات رفتاری در دانش آموزان استثنایی مقطع ابتدایی شهرستان نور می باشد. روش این پژوهش به صورت پیمایشی و ابزار پژوهش نیز پرسشنامه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان استثنایی مقطع ابتدایی شهرستان نور می باشد. بر اساس جدول مورگان ۳۰ نمونه آماری به صورت تصادفی از این جامعه انتخاب شدند و ابزار سنجش پرسشنامه اختلالات رفتاری دارای ۱۵ گویه و براساس مقیاس ۵گزینه ای لیکرت تنظیم شده بود. داده های جمع اوری شده با نرم افزار ۲۰SPSSتجزیه و تحلیل شد. طبق نتایج به دست آمده اختلالات رفتاری دانش آموزان گروه آزمایش (آموزش دیده) به طور معناداری نسبت به دانش آموزان گروه گواه (آموزش ندیده) در هر دو متغیر پرخاشگری و اضطراب به طور معنی داری کاهش یافته است که نشان از تاثیر مثبت دوره آموزشی مهارت های اجتماعی بوده است .

Keywords:

آموزش , اختلالات رفتاری , کودکان خاص