حداقل سازی خطای آشکارسازی در شبکه های رادیوشناختی با تضمین نرخ ارسال داده قابل قبول

با رشد سریع تکنولوژی های بی سیم و افزایش تعداد کاربران آن، نیاز کاربران این شبکه ها به منابع طیف نیز در حال افزایش است. با وجود اینکه اکثر باندهای طیف در این شبکه ها به کاربران دارای مجوز اختصاص یافته است، اما اغلب این باندها توسط کاربران خود درحال استفاده نیستند. این ویژگی موجب هدر رفتن منابع شبکه و بدون استفاده ماندن باندهای طیف می شود. به منظور حل این مشکل، شبکه رادیو شناختی ارائه شده است. در این شبکه ها کاربران شناختی می توانند از طیف بدون استفاده بهره ببرند. کاربران شناختی می-توانند حفرهای طیفی را شناسایی کرده و بدون تداخل با کاربران اولیه، از طیف فرکانسی بصورت فرصت طلبانه استفاده کنند. بنابراین تشخیص حضور یا عدم حضور کاربران اولیه که حسگری طیف نامیده می شود، یکی از مهمترین فرآیندهای شبکه رادیوشناختی می باشد. در صورتی که حسگری طیف بدرستی انجام شود، برخورد کاهش یافته و کارایی شبکه افزایش خواهد یافت

Keywords:

شبکه های رادیو شناختی , نرخ ارسال , خطای آشکار شبکه ها , حسگر مشارکتی طیف