تاثیر دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی با نقش تعدیلگر هویت سازمانی

هدف اصلی پژوهش بررسی تاثیر دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی با نقش تعدیلگر هویت سازمانی است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شرکت صنایع شیر ایران (پگاه) با تعداد پرسنل ۸۰۰۰ نفر تشکیل میدادند. برای نمونه گیری از جدول مورگان استفاده شد و تعداد نمونه ۳۶۷ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده در نظر گرفته شد. این پژوهش توصیفی–پیمایشی و از نوع همبستگی بوده و از نظر هدف نیز، کاربردی است. علاوه بر آن به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های استاندارد دوستی در محل کار، رفتار انحراف کار و هویت سازمانی برگرفته شده از پژوهش ژوانگ و همکاران (۲۰۲۰) دارای ۲۸ گویه استفاده گردید. در ادامه نیز جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده شد و با توجه به غیرنرمال بودن توزیع داده های آماری، جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون معادلات ساختاری در نرم افزار پی ال اس استفاده گردید. و یافته های پژوهش نشان داد که دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی با نقش تعدیلگر هویت سازمانی تاثیر معناداری دارد. علاوه بر آن آزمون فرضیه های فرعی تحقیق نشان داد که: فرصتهای دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی کارکنان تاثیر منفی و معناداری دارد. شیوع دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی کارکنان تاثیر منفی و معناداری دارد. نقش تعدیلگر هویت سازمانی در رابطه بین فرصت های دوستی در محل کار و رفتارانحرافی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. نقش تعدیلگر هویت سازمانی در رابطه بین شیوع دوستی در محل کار و رفتار انحرافی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

دوستی در محل کار , رفتار انحرافی , هویت سازمانی