سواد رسانه ای در نظام های آموزشی ایران و مقایسه آن با ژاپن و کانادا

این پژوهش به ضرورت ها ونیازمندی های آموزش بومی سواد رسانه ای براساس معرفت شناسی (وسطوح آن : بینش،دانش،گرایش،روش و کنش) نظام های آموزشی کانادا و ژاپن با تاکید بر دوره متوسطه می پردازد. توجه به شرایط بومی وتجارب این دوکشورپیشتاز میتواند به الگوی بومی سوادرسانه ای مناسب در ایران کمک نماید. پژوهش با رویکرد کیفی و مصاحبه با متخصصان در چهار گروه مدیران ارشد سازمان صداوسیما،اساتید ارتباطات، برنامه ریزان آموزشی ومعلمان آموزش سواد رسانه ای (جامعه آماری این پژوهش)، تحلیل اسنادی، روش مقایسه ای، و کتابخانه ای انجام شد.هدف اصلی در این پژوهش، مطالعه عمیق نتایج فرایند آموزش سواد رسانه ای درکشورهای مذکور، جهت الگو و هدایت،آموزش و تربیت دانش آموزان از طریق افزایش کیفیت آموزش سواد رسانه ای، شیوه تدریس و محتوای آموزشی می باشد. بر پایه نتایج، بومی سازی آموزش سواد رسانه ای مهم ترین ضرورت پرداختن به این آموزش در مدارس است. همچنین محتوای آموزشی باید ازصافی ویژگی های فرهنگی کشور عبورکند .یافته ها نشان داده استکه در الگوی آموزش سواد رسانه ای برای دانش آموزان دو نهادآموزش و پرورش وصداوسیما نقش به سزایی دارند. برنامه درسی و محتوای سواد رسانه ای در نظام های آموزشی کانادا و ژاپن،حکایت ازروش معقول و سیستماتیک می کند، اما در ایران هنوز این روش جای تامل و بازنگری دارد.

Keywords:

معرفت شناسی , سواد رسانه ای , آموزش و پرورش , کانادا , ژاپن