تاثیر مکمل های پروپیونات کروم و اسید آلفا لیپوئیک بر بیان نسبی ژن های درگیر در روند التهاب در بافت طحال جوجه گوشتی

چکیده مبسوط مقدمه و هدف: اسید آلفا لیپوئیک (α-LA) به‎صورت آنزیمی در میتوکندری از اسید اکتانوئیک سنتز می شود. سطح درون زا α-LA در محدوده میکرومولار گزارش شده است. اسید آلفا لیپوئیک به‎دلیل خاصیت چربی دوستی بالا می تواند به‎راحتی از غشای های بیولوژیکی عبور کند و در سلول ها به اسید دی هیدرولیپوئیک (DHLA) تبدیل شود. اسید آلفا لیپوئیک و DHLA را بهعنوان یک زوج آنتیاکسیدان ایده آل توصیف کرده اند، زیرا توانایی محافظت بسیار بالایی در برابر استرس اکسیداتیو از طریق مسیرهای متعدد دارند. اسید آلفا لیپوئیک و DHLA دارای فعالیت کلات کننده فلز هستند، به عنوان یک کوآنزیم در متابولیسم گلوکز عمل می کنند و می توانند آنتی اکسیدان های دیگر مانند آسکوربات، ویتامین E و گلوتاتیون (GST) تولید کنند. اسید آلفا لیپوئیک دارای خواص ضدالتهابی است و افزودن آن به جیره جوجه های گوشتی بیان نسبی ژن های مرتبط با التهاب را بهبود می بخشد. از طرف دیگر، کروم سه ظرفیتی یک عنصر کمیاب ضروری شناخته شده در انسان و سایر حیوانات می باشد که جز فاکتور تحمل گلوکز (GTF) است. کروم برای متابولیسم کربوهیدرات ها، پروتئین ها و لیپیدها ضروری است. کروم ممکن است در جیره به شکل ترکیبات معدنی یا کمپلکس های آلی وجود داشته باشد. پس از جذب، کروم در حالت آزاد گردش می کند و به ترانسفرین یا سایر پروتئین های پلاسما (پروتئین b-گلوبولین) متصل می شود. به نظر میرسد کروم سه ظرفیتی در ساختار و بیان اطلاعات ژنتیکی در حیوانات نقش داشته باشد. اتصال کروم به اسیدهای نوکلئیک قوی تر از سایر یون های فلزی است. کروم از RNA در برابر دناتوره شدن حرارتی محافظت می کند. همچنین واضح است که کروم در هسته سلولی متمرکز است. کروم با اتصال به کروماتین در بیان ژن شرکت می کند و باعث افزایش مکان های شروع و در نتیجه افزایش سنتز RNA می شود. این افزایش به‎دلیل القای پروتئین متصل به هسته و فعال شدن کروماتین هسته ای است در نتیجه کروم بر عملکرد ژن تاثیر می گذارد. مکمل کروم در جیره تاثیر مثبتی بر پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی دارد. بنابراین در این تحقیق اثر مکمل های کروم و اسید آلفا لیپوئیک بر بیان ژن اینترلوکین ۱، ۲، ۴ و ۱۰، همچنین IFN-γ، TNF – α وTGF-β۴  بافت طحال جوجه گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‎ها: جهت انجام این آزمایش از ۱۴۴ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس ۳۰۸ به‎صورت فاکتوریل (۳×۲) در قالب طرح کاملا تصادفی با دو سطح اسید آلفالیپوئیک (صفر و ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و سه سطح پروپیونات کروم (صفر، ۷۵۰ و ۱۵۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم) با ۶ تیمار، ۳ تکرار و ۸ قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. در پایان دوره آزمایش (۴۲ روزگی)، دو قطعه جوجه از هر پن به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند. نمونه از طحال گرفته شد و بلافاصله در نیتروژن مایع منجمد و سپس در ۸۰- درجه سانتی گراد ذخیره شد. بررسی کمیت و خلوص RNA استخراج شده با استفاده از دستگاه نانودراپ انجام شد. به منظور تایید تکثیر اختصاصی ژن های موردنظر در این مطالعه با استفاده از آغازگرها، ابتدا واکنش PCR انجام شد. بیان نسبی ژن های اینترلوکین ۱، ۲، ۴ و ۱۰، همچنین IFN-γ، TNF – α وTGF-β۴  بافت طحال به‎روش واکنش زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی ارزیابی شد. در این روش ۲۸S به‎عنوان ژن خانه دار جهت مقایسه نسبی داده ها استفاده شد. برای آنالیز داده های به‎دست آمده از روش اختلاف در تغییرات درجه آستانه (CT∆∆) استفاده شد. روش بررسی تغییرات بیان ژن در این پژوهش روش ΔΔCT-۲ (آستانه مقایسه ای) و نسبت به بیان ژن (s۲۸) بود. یافته ها: نتایج الکتروفورز بیان ژن ها را در سلول های طحال مرغ های گوشتی تایید کرد و به‎صورت یک باند روی ژل آگارز ۲ درصد ظاهر شدند. الکتروفورز محصولات واکنش زنجیره ای پلیمراز به‎ترتیب قطعات ۸۶، ۵۱، ۸۲ و ۸۸ جفت باز را برای اینترلوکین ۱، ۲، ۴ و ۱۰ نشان داد. برای ژن های IFN-γ، TNF – α و TGF-β۴ باندی بر روی ژل آگارز تشکیل نشد. نتایج نشان داد بیان ژن اینترلوکین ۱ در گروه دریافت کننده اسید آلفالیپوئیک (۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) نسبت به گروه شاهد به‎طور معنی داری کاهش یافته است. همچنین، بیان نسبی ژن های اینترلوکین ۱ و ۴ در گروه دریافت کننده سطح ۱۵۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم پروپیونات کروم نسبت به گروه شاهد و گروه دریافت کننده ۷۵۰ میکروگرم بر کیلوگرم پروپیونات کروم به‎طور معنی داری افزایش یافت. در حالی‎که افزودن اسید آلفالیپوئیک و پروپیونات کروم تاثیری بر بیان ژن های اینترلوکین ۲ و ۱۰ نداشت. نتیجه گیری: افزودن ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم اسید آلفالیپوئیک به جیره می تواند سبب بهبود پاسخ ایمنی ذاتی با کاهش بیان ژن اینترلوکین ۱ در جوجه های گوشتی گردد. به‎علاوه، افزودن مقادیر بالای پروپیونات کروم (۱۵۰۰ میکروگرم) منجر به کاهش ایمنی (با افزایش بیان ژن اینترلوکین ۱ و ۴) می گردد. در حالی‎که افزودن پروپیونات کروم تا سطح ۷۵۰ میکروگرم تاثیر بر ایمنی ندارد. با در نظر گرفتن نتایج، افزودن اسید آلفالیپوئیک در سطح ۳۰۰ میلی گرم به جیره جوجه های گوشتی توصیه می گردد. افزودن پروپیونات کروم تا سطح ۷۵۰ میکروگرم در صورتی‎که اثرات مفیدی بر عملکرد و خصوصیات تولیدی داشته باشد بلامانع است.

Keywords:

Keywords: Alpha-lipoic , Chromium , Gene expression , Immune response , واژه های کلیدی: آلفالیپوئیک , بیان ژن , پاسخ ایمنی , کروم ​​​​​​​