سفر قهرمان در منظومه سربازنامه و آرش کمانگیر

اسطوره های ملی ، روایت قهرمانانی است که درگذشته های بسیار دور، به اقتضای شرایط اجتماعی و جذبه های نیروهای طبیعی انسانی در تاریخ هر کشوری به وجود آمده اند و شاعران و نویسندگان هر دوره نام آنها را به واسطه نقل کنش ها و منش های پهلوانی با استفاده از شگردهای خاص و اعمال فراطبیعی شان در میان نسل های بعدی زنده نگه داشتند. با توجه به جاری بودن کاربرد اسطوره در شعر، این پژوهش کوشیده است به روش توصیفی _تحلیلی و با هدف نقد اسطورهای دو شعر معاصر بر اساس الگوی سفر قهرمان جوزف کمبل و بررسی کاربردهای مختلف یک اسطوره واحد در آن دو، گوشه ای از شیوههای مختلف کاربرد اسطوره را نشان دهد. گستره این پژوهش کتابهای سربازنامه سروده افشین علا و آرش کمانگیر سروده سیاوش کسرایی است که با تکیه بر نظریه سفر قهرمان جوزف کمبل مورد نقد و بررسی قرار گرفته است . نتایج به دست آمده، حضور مراحل مختلف سفر قهرمان، آرش کمانگیر در سروده سیاوش کسرایی و قاسم سلیمانی در سروده افشین علا و کارکردهای روایت اسطورهای را به اثبات می رساند. همچنین از رهاورد واکاوی متنی این دو شعر از منظر اسطوره دریافت می شود که کاربردهای اسطوره با توجه به افق دید و اهداف موردنظر شاعر و شرایط و ضرورتهای مختلف اجتماعی و کشش های عاطفی در هر دوره می تواند پیامهایی معنادار و قابل توجه داشته باشد.

Keywords:

سربازنامه , آرش کمانگیر , افشین علا , سیاوش کسرایی , قاسم سلیمانی , سفر قهرمان.