ارتباط فقر با تخریب محیط زیست و دستیابی به توسعه پایداردر جوامع روستایی

یکی از چالشهای اساسی دنیای امروز نابرابری در دسترسی به منابع و امکانات می باشد. این موضوع باعث شده که مسئله فقر روستایی یکی از مسائل بحرانی وحاد باشد. در کشورهای جهان سوم روستاییان کمترین سهم را از منابع، سرمایه و ... دارند و این موضوع به یک چالش اساسی تبدیل شده است. اعتقاد عده زیادی براین است که فقر کماکان توان بهره برداری صحیح و پایدار از منابع محیطی را از بین می برد و از این رو موجب تشدید روند تخریب محیط زیست می گردد. تعامل بینفقر و محیط زیست و اثرات مخرب آن بر محیط زیست یکسان نبوده و دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. از یک طرف رشد جمعیت یکی از عوامل تخریب وسیع منابعطبیعی می باشد، اما روشن نیست که الزاماً فشار جمعیت بر منابع منتهی به تخریب اراضی می گردد. نتایج برخی از پژوهش ها نشان داده است که رابطه میان پدیده هایاجتماعی و زیست محیطی بسیار پیچیده می باشد همچنین رابطه میان پدیده های اجتماعی و زیست محیطی فراتر از یک رابطه دو طرفه است. از آنجا که پیش فرض اصلی توسعه پایدار این است که فقر علت عمده تخریب محیط زیست است بهمین دلیل زدودن فقر شرط لازم برای تداوم زیست محیطی است.

Keywords:

فقر , تخریب محیط زیست , فشار جمعیت , توسعه پایدار