بررسی رابطه بین تمایز یافتگی و سازگاری زناشویی آموزگاران متاهل مدیریت آموزش و پرورش سقز

ازدواج اولین تعهد عاطفی و حقوقی است که افراد در بزرگسالی قبول می کنند و به عنوان مهمترین و عالیترین رسم اجتماعی، برای دستیابی به نیازهای عاطفی و امنیتی افراد بزرگسال، همواره مورد تایید بوده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین سهم متغیر تمایز یافتگی خود و پیش بینی سازگاری زناشویی آموزگاران متاهل مدیریت آموزش و پرورش شهرستان سقز در سال ۱۳۹۹ بود. جامعه آماری شامل کلیه آموزگاران متاهل شهرستان سقز بود که شامل ۵۰۰ نفر بودند. نمونه آماری پژوهش، شامل ۲۱۷ نفر که بر اساس جدول مورگان حجم مورد نظر تعیین گردیده است. برای انتخاب حجم نمونه مورد نظر از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و شیوه جمع آوری اطلاعات، همبستگی است. ابزارهای اندازه گیری در پژوهش حاضر، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (۲۰۰۱) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر (۱۹۸۹) بودند. داده ها با استفاده از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره تحلیل شدند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد مقدار همبستگی به دست آمده برای رابطه بین متغیرهای تمایز یافتگی با سازگاری زناشویی در سطح ۰۵/۰ p<معنادار می باشد. بنابراین فرضیه پژوهش تایید شد و می توان گفت بین تمایز یافتگی با سازگاری زناشویی در آموزگاران شهرستان سقز رابطه معناداری وجود داشت.

Keywords:

تمایز یافتگی , سازگاری زناشویی , آموزگاران , سقز