بررسی نقش بازی درمانی در کاهش گوشه گیری و انزواطلبی دانش آموزان

کودکان سرمایه های ارزشمند و سازنده آینده جامعه هستند. آموزش و پرورش در دوره کودکی که زمان شکل گیری شخصییت و ایجاد عادات مختلف و پیشگیری از بروز مشکالت است، آینده فرد و جامعه را بنا می نهد و مسیر حرکت مملکت را مشخص میسازد، توجه به مسائل و مشکلات کودکان باعث پیشرفت و ترقی جامعه می شود و غفلت در رفع مشکالت آنان، خسارت جبران ناپذیری به بار می آورد. بررسی پژوهش های مختلف در این زمینه نشان از آن داشت بازی درمانی به عنوان یک تکنیک شناختی هیجانی می تواند از طریق افزایش توانمندی های کودک در بازی ، مهارت های او را در اشکال فردی و بین فردی افزایش داده و درنهایت به افزایش عزتنفس و توانایی ابراز وجود وی بیانجامد. اگر کسی نتواند این عارضه روانی را در خویش از بین ببرد، هرگز زندگی شاد و موفق و همراه با آرامش و اعتدال نخواهد داشت. از دیدگاه روانشناسی، کمرویی برچسبی است که فرد به خود میزند. یعنی اگر شما معتقد باشید که کمرو هستید،حتما همانگونه عمل خواهید کرد. کمرویی یعنی خودتوجهی بیش از حد و ترس از مواجه شدن با دیگران. لذا کمرویی روبهرو شدن با افراد جدیدی را که فرد در زندگی روزمره نیاز دارد، مشکل میسازد.

Keywords:

کمرویی , بازی درمانی , ورزش