بررسی فراوانی ژن mecA و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از زخم پای دیابتی بیماران شهرستان مراغه

شیوع سویه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین هشداری برای افزایش میزان این عفونت در نقاط مختلف جهاناست. استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل عفونتهای بیمارستانی و اکتسابی بوده و هدف از تحقیق حاضر بررسی فراوانی ژنmecA و الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در ایزوله های بالینی می باشد. نمونه برداری از عفونت های زخم پای دیابتی ۳۰ بیمار مراکز بالینی شهر مراغه انجام و با تست های بیوشیمیایی و میکروبی، تشخیص و شناسایی شدند. تست آنتی بیوگرام توسط ۳آنتی بیوتیک متداول به روش دیسک دیفیوژن انجام گرفت. حداقل غلظت مهارکننده از رشد توسط ۳ آنتی بیوتیک به روش رقت آگار انجام شد. استخراج ژنوم باکتریها با استفاده از روش CTAB - پروتئیناز K انجام و تعیین درصد فراوانی ژن mecA به کمک روش PCR انجام شد. تمامی ایزولهها از جهت الگوی مقاومت دارویی چندگانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس روش E-Test تمام ایزوله ها به آنتی بیوتیک ونکومایسین حساس بودند و دارای مقدار MIC کمتری از ۲ میکروگرم بر میلیلیتر بودند. بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در برابر اریترومایسین و آموکسی سیلین با میزان فراوانی ۶۲ % در ایزوله های مورد بررسی مشاهده شد. %۸۵ از ایزوله های مورد بررسی به اگزاسیلین و جنتامایسین، ۵۶% به سیپروفلوکساسین، ۴۸% به تتراسایکلین، ۴۷% به سفوکسیتین، ۳۸% به ریفامپین، و ۳۶% به کلیندامایسین مقاوم بودند. ۶۲% ایزولههای مورد بررسی دارای ژن mecA بودند. ۱۰ ایزوله مثبت شده از نظر حضور این ژن از نظر تست مقاومت به سفوکستین نیز مثبت بودند. افزایش سویه های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس MRSA نگرانی های سلامت جامعه را چندین برابر کرده است، زیرا باعث شکست درمان و یا حداقل به راحتی به درمان آنتیبیوتیکی پاسخ نمیدهند و مرحله درمان انواع عفونت ها مثل سوختگی و دیابت را با مشکل مواجه می کنند و لذا بررسی الگوی مقاومت دارویی جهت ارزیابی و کشف آنتی بیوتیک های جدید حائز اهمیت است.

Keywords:

مقاومت آنتیبیوتیکی , استافیلوکوکوس اورئوس , ژن mecA , عفونت پای دیابتی , مراغه