ساحات معرفت شناختی زبان و سبک های زندگی در سنت غربی و اسلامی

این مقاله بر این قیاس استوار است: «مقدمه اول: شناخت با سبک های زندگی متناظر است. مقدمه دوم: زبان با شناخت متناظر است. نتیجه: زبان با سبک های زندگی متناظر است». مقدمه اول ناظر به این فرض است که سبک ها و صورت های زندگی بر معرفت شناسی مختص به خود مبتنی هستند. مقدمه دوم مسئله دیرینه ای را مطرح می کند که فیلسوفان، زبان شناسان و منطق دانان، از سوفسطاییان تا پساساختارگرایان به تامل دراین باره پرداخته اند که: نسبت زبان و شناخت چیست؟ آیا آنها در ساحت تحقق، امری واحدند یا منفک از هماند؟ اگر منفک هستند، کدامیک بر دیگری مقدم است؟ نتیجه قیاس هم به این مطلب اشاره دارد که اولا، ساختارهای زبانی گوناگونی وجود دارد. ثانیا، این ساختارهای متنوع زبانی، سبک های متکثر زندگی را نیز رقم خواهد زد. این امر، هم به لحاظ نظری و مفهومی و هم به لحاظ تاریخی و اجتماعی در سنت غربی و اسلامی تحقق یافته است. نگارندگان این مقاله برای تبیین و اثبات مقدمات و نتیجه قیاس یادشده، از ساختارهای مفهومی و عینی هر دو سنت بهره برده اند.

Keywords:

سبک زندگی , زبان , اندیشه , سنت غربی و اسلامی