بررسی شاخص های رقابت پذیری منطقه ای با تاکید بر توسعه حمل و نقلمحور TOD نمونه موردی: شهر تهران

در دهه های اخیر، با تسریع فرایند جهانی شدن و افزایش گستره اقتصاد مبتنی بر دانش اطلاعات، مفهوم رقابت پذیری و سنجشآن در بین شهرها و مناطق، توجه زیادی از برنامه ریزان و تصمیم سازان شهری و منطقه ای را به خود جلب کرده است، اما علیرغم گستردگی اهمیت این مفهوم، ابهامات زیادی نیز برای تعریف و سنجش آن وجود دارد. از دهه ۱۹۹۰ میلادی، مفهومرقابت پذیری منطقه ای در محافل عمومی کشورهای توسعه یافته و برخی کشورهای در حال توسعه به یک موضوع غالب تبدیلشده است تا کشورها از طریق آن به مجموعه روشنی از سیاست ها برای تقویت توسعه مناطق خود دست یابند.بر این اساس،پژوهش حاضر با توجه به ادبیات نه چندان گسترده در کشور، با استفاده از معیارهای رقابت پذیری و توسعه حمل و نقل محور بهدنبال ارتقاء شاخص های این دو مولفه و در نهایت ارتقاء کیفیت زندگی میباشد. این پژوهش با هدف کلان بررسی شاخص هایرقابت پذیری منطقه ای با تاکید بر توسعه حمل و نقل محور در شهر تهران و به روش توصیفی-تحلیلی با استفاده از نرم افزارSPSS و طیف لیکرت تدوین شده است.یافته های این پژوهش حاکی از آن است که استفاده کنندگان از سیستم حمل و نقلشهری به شاخص کاهش زمان سفر، صرفه اقتصادی، دسترسی به خدمات عمومی، بهره گیری از فناوری های نوین، ارتقا کیفیتزندگی، دسترسی راحت به مراکز کار و دانشگاهی نسبت به سایر شاخص ها تاکید ویژه داشتند در این خصوص پیشنهادها وراهکارهایی برای بهبود و توسعه حمل و نقل محور و ارتقا شاخص های رقابت پذیری منطقه ای در شهر تهران در این پژوهشبیان شده است.

Keywords:

رقابت پذیری منطقه ای , توسعه حمل و نقل محور , TOD , تهران