بررسی تأثیر آب شور بر رشد اندامهای هوایی محصول جو

کیفیت آب آبیاری در اکثر مناطق ایران پایین بوده و به درجات مختلف با شوری همراه میباشد که بروز خشکسالی این مشکل را تشدید کرده است. با اعمال مدیریت-های صحیح کشاورزی میتوان از این آبها برای کشت گیاهان متحمل و نیمه متحمل به شوری استفاده کرد، یکی از روشهای مدیریتی جهت استفاده از آبهای شور ولب شور، تلفیق آب شور و معمولی میباشد. هدف از انجام این تحقیق تعیین مناسب ترین درصد اختلاط آب دریا با آب شرب به منظور بررسی عملکرد و اجزایعملکرد جو با آب دریا بود. جهت بررسی اثر شوری آب دریای خزر بر روی عملکرد و اجزای عملکردجو آزمایشی در سال 1390 در گلخانه ی دانشگاه علوم کشاورزی گرگان بصورت فاکتوریل درقالب طرح پایه بلوکهای کاملا تصادفی انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل دو سطح آبیاری و شوری بودند و در قالب طرح فاکتوریل در پایه طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تیمار آبیاری شامل سه سطح: 3 I1,I2,I که به ترتیب یک، یکونیم و دوونیم برابر نیاز آبی و تیمار شوری شامل سطوح : 5S1,S2,S3,S4,S که به ترتیب آب شرب و 25 50 75 100 درصد اختلاط با آب دریا میباشد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین ارتفاع بوته، طول سنبله،عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنیداری وجود دارد

Keywords:

جو , آب دریا , تنش شوری , عملکرد