بررسی تاثیر مدیریت مصرف عنصرروی برعملکرد وخواص کیفی ژنوتیپ های جو بدون پوشینه

به منظور بررسی اثرات دفعات محلول پاشی عنصر کم مصرف روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ده ژنوتیپ جو بدون پوشینه آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه سطح محلول پاشی (محلول پاشی با آب خالص، 2 بار محلول پاشی، 3 بار محلول پای) با نسبت سه در هزار در شهرستان سیرجان به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (1/5 تن در هکتار) از تیمار سه بار محلول پاشی بدست آمد. همچنین بالاترین عملکرد در بین ژنوتیپ ها به میزان 1/6 تن در هکتار مربوط به ژنوتیپ EH81-5 بود. صفات وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله تحت تأثیر محلول پاشی عنصر روی قرار گرفت. با افزایش دفعات محلول پاشی تعداد دانه در سنبله افزایش یافت. محلول پاشی با آب خالص نتیجه بهتری بر درصد رطوبت دانه داشت. ارتفاع بوته در تیمار دوبار محلول پاشی به بیشترین میزان (3/69 سانتی متر) رسید. محلول پاشی نتوانست تعداد سنبله بارور در متر مربع را بهبود ببخشد، اما سایر اجزاء عملکرد بهبود یافتند. در این آزمایش وجود همبستگی مثبت و معنی دار بین عملکرد دانه و سایر صفات وابسته به آن اثبات گردید.

Keywords:

جو بدون پوشینه , عملکرد , محلول پاشی , روی , اجزاء عملکرد