بهره گیری ارزش زا از سرمایه فکری برای کسب مزیت رقابتی در دانشگاه ها

سرمایه فکری به عنوان یکی از دارایی های نامشهود عصر حاضر سازمان ها من جمله دانشگاه ها نقش حائز اهمیتی در بهره گیری و استفاده کارآمد از منابع سازمانی دارد. این ارزش و اهمیت بدان جهت می باشد که استفاده از دارایی های مشهود و ملموس فیزیکی برای کسب مزیت های رقابتی دیگر نه تنها حاشیه امنیت خوبی برای رقابت سازمان ها ایجاد نمی کند بلکه براحتی قابل تقلید و الگوبرداری است و سازمان های امروزی می توانند از سرمایه فکری به عنوان عاملی برای کسب مزیت رقابتی پایدار بهره گیرند. از طرفی دیگر فرایندهای ارزش زا در درون سازمان های دانش مدار ابزاری برای مدیریت راهبردی آنها بوده و تفاوت این سازمان ها با دیگران را تعیین می کند. ادغام این دو یعنی سرمایه فکری و فرایندهای ارزش زا موضوع مورد بحث مهمی برای مدیران آینده نگر می باشد. در مقاله حاضر با استفاده از مفاهیم فرایندهای ارزش زا (فرایندهای مدیریت عملیاتی، مدیریت مشتری، نوآوری و قانونی و اجتماعی)، دارایی های نامشهود و سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه ارتباطی و سرمایه سازمانی)، به مطالعه خلق ارزش از طریق سرمایه فکری برای رسیدن به مزیت رقابتی در درون دانشگاه ها پرداخته شده و در پایان برای بهره گیری کارا از سرمایه فکری موجود در دانشگاه یک مدل ارائه گردید.

Keywords:

سرمایه فکری , دارایی نامشهود , فرایند ارزش زا , مزیت رقابتی