پاکسازی گل حفاری آلوده به مواد نفتی با استفاده از دیاکسیدکربن فوق بحرانی
Publish place: The Second Scientific Conference of Hydrocarbon Reservoir Engineering, Science and Related Industries
Publish Year: 1392
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,289
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
RESERVOIR02_050
Index date: 1 June 2013
پاکسازی گل حفاری آلوده به مواد نفتی با استفاده از دیاکسیدکربن فوق بحرانی abstract
گل حفاری که از آن با عنوان سیال حفاری نیز یاد می شود، پیچیده ترین سیالی است که تاکنون توسط بشر ساخته و استفاده شده است و بسته به شرایط مخزن می تواند پایه آبی یا پایه روغنی باشد.معمولاً درپایان عملیات حفاری، سیال حفاری تبدیل به یک محصول هرز می شود که باید بر اساس قوانین زیست محیطی دفع گردد.گلحفاریوپسماندهایناشیازحفاریدرصورتیکهبه نحو مطلوبیمدیریتنشوند،علاوهبرتحمیلهزینه-هایسنگینبهصنعتنفت،می توانندبهیکیازمنابعآلودگیدر محلحفاریتبدیلشوند.تاکنون روش های متعددی جهت پاکسازی گل حفاری از آلاینده های نفتی ارائه شده است. استفاده از فن آوری فوق بحرانی جهت استخراج آلاینده ها از خاک و سایر جامدات، مانند خاکستر، رسوبات رودخانه ها و کربن فعال، تقریباً از سال 1987 مورد توجه قرار گرفت.با انجام آنالیزهایXRD و SEMبر روی گل حفاری قبل و بعد از فرآیند پاکسازی، تاثیر دی اکسیدکربن فوق بحرانی بر میزان استخراج آلاینده ها از گل حفاری مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش، پارامترهایی از جمله دما و فشار عملیاتی، زمان استاتیک و دینامیک و دبی دی اکسیدکربن فوق بحرانی نقش به سزایی را در میزان استخراج آلاینده ها از گل حفاریایفاء می نمایند که با انجام آزمایشات گسترده ای در محیط کاملاً کنترل شده، دمای ºC60، فشار bar180، دبی کمتر از 1/0 سی سی بر ثانیه و زمان استاتیک 110 دقیقه به عنوان شرایط عملیاتی بهینه به منظور پاکسازی مواد غیر فعال کننده کاتالیست مشخص شده است.
پاکسازی گل حفاری آلوده به مواد نفتی با استفاده از دیاکسیدکربن فوق بحرانی Keywords:
پاکسازی گل حفاری آلوده به مواد نفتی با استفاده از دیاکسیدکربن فوق بحرانی authors
رضا خانپور
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز،
محمدرضا شیخی کوهسار
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز.
فریدون اسماعیل زاده
دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :