بررسی تاثیر فرایند هوازی جزئی بر کارایی هاضم بی هوازی لجن فاضلاب شهری غنی از سولفات
Publish place: Iranian Journal Of Health and Environment، Vol: 17، Issue: 1
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 28
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-17-1_008
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1403
Abstract:
زمینه و هدف: غلظت بالای هیدروژن سولفوره بیوگاز، یک مشکل اساسی در ارتباط با هضم بی هوازی زائدات غنی از سولفات است که باعث اختلال در عملکرد فرایندی و کاهش عمر تاسیسات می شود. استفاده از روش های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی جهت کاهش H۲Sبیوگاز به دلیل تولید زیاد لجن و هزینه بالای بهره برداری محدود است. فرایند هوازی جزئی یک روش جایگزین برای سولفورزدایی مستقیم از بیوگاز است.
روش بررسی: در این مطالعه ابتدا مشخصات لجن تصفیه خانه تعیین شد. در ادامه تاثیر بارگذاری سولفات (۲۰۰، ۵۰۰ و mg/L ۷۰۰) بر افزایشH۲S بیوگاز و کارایی هاضم بی هوازی بدست آمد. سپس تاثیر هوادهی جزئی (۱/۰۴، ۰/۸۸، NL/day ۱/۳۴) بر کاهشH۲S بیوگاز مشخص و شاخص های کنترلی فرایند از جملهORP و pH مورد ارزیابی قرار گرفت. نهایتا در شرایط بهینه، حجم بیوگاز و درصد CH۴ وCO۲ بیوگاز تعیین شد.
یافته ها: حجم بیوگاز تولیدی در بارگذاری mg/L ۲۰۰ و نمونه شاهد تفاوت معنی داری نداشت ولیکن در بارگذاری mg/L ۵۰۰ و ۷۰۰ کاهش و به ۴۱۰۳ و mL ۳۹۲۹ رسید. S۲ Hبیوگاز در نمونه شاهد و بارگذاری ۲۰۰، ۵۰۰ و mg/L ۷۰۰ به ترتیب ۰/۳۵، ۰/۴۶، ۲/۴، ۱/۸ درصد بود. تحت تاثیر هوادهی جزئی با نرخ ۰/۸۸، ۱/۰۴، NL/day ۱/۳۴ مقدار H۲S بیوگاز به ترتیب ۱/۹۵، ۰/۹، ۰/۴ و ۰/۱ درصد حجمی بیوگاز است. pH راکتور در بازه ۷/۲ تا ۷/۴ وORP در حدود ۲۸۱- تا mV ۲۹۱- تغییر داشت. بر اساس شاخص آماریANOVA تفاوت معنی داری بین میانگین تولید روزانه بیوگاز تحت تاثیرهوادهی با نرخ ۰/۸۸ و NL/day ۱/۰۴ وجود نداشت ولیکن هوادهی با نرخNL/day ۱/۳۴ منجر به کاهش تولید بیوگاز شد.
نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش هوادهی جزئی با نرخ NL/day ۱/۰۴ به دلیل کارایی مناسب در حذفH۲S و همچنین هوای اضافی کمتر در بیوگاز، گزینه ای مناسب جهت سولفورزدایی از لجن فاضلاب شهری غنی از سولفات است.
Keywords:
Authors
عباسعلی مصرزاده
Department of Environmental Engineering, Aras International Campus, University of Tehran, Jolfa, Iran
غلامرضا نبی بیدهندی
Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran
ناصر مهردادی
Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran
محمدجواد امیری
Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :