بررسی نقش واسطه ای یادگیری ضمنی در ارتباط بین نشانه دهی فضایی و جستجوی بصری با نارساخوانی دانش آموزان در زبان دوم

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای یادگیری ضمنی در ارتباط بین نشانه دهی فضایی و جستجوی بصری با نارساخوانی دانش آموزان در زبان دوم انجام شد.روش ها: روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع  تحلیل مسیر  بود. جامعه آماری مطالعه، دانش آموزان مقطع متوسطه اول(هفتم، هشتم، نهم) شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ بودند، که بااستفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۲۵۴ نفر برای مطالعه انتخاب شدند. خرده مقیاس نارساخوانی پرسشنامه ناتوانی یادگیری کلرادو (Colorado) و برنامه کاک لب  (CogLab) در جمع آوری داده ها، مورد استفاده قرار گرفتند، و برای تعیین معنی داری روابط میانجی مدل، از آزمون Bootstrap و Sobel در بستر نرم افزار AMOS و  SPSS (نسخه ۲۴) استفاده شدیافته ها: نتایج نشان داد که  یادگیری ضمنی، نشانه دهی فضایی و جستجوی بصری در تبیین مدل نارساخوانی دانش آموزان در زبان دوم  نقش داشتند که در مجموع ۴۹ درصد از واریانس نارساخوانی زبان دوم  از طریق متغیرهای مدل تبیین شد. اثر مستقیم یادگیری ضمنی(۴۷/۰-) و  جستجوی بصری (۳۴/۰-) در برآورد نارساخوانی زبان دوم دانش آموزان معنی دار بود. اما اثر مستقیم نشانه دهی فضایی در سطح ۵ درصد معنی دار نبود. اثر غیر مستقیم جستجوی بصری  (۰۸/۲=t-value ) و نشانه دهی فضایی (۹۸/۱=t-value) با میانجی گری نقش واسطه ای یادگیری ضمنی معنی دار بود (۰۵/۰>P ).نتیجه گیری: با توجه به نقش نشانه دهی فضایی، یادگیری ضمنی و جستجوی بصری در تبیین مدل نارساخوانی دانش آموزان، به نظر می رسد با تقویت نشانه دهی فضایی، یادگیری ضمنی و جستجوی بصری می توان نارساخوانی دانش آموزان را برطرف کرد.

Keywords:

نارساخوانی , زبان دوم , نشانه دهی فضایی , یادگیری ضمنی , جستجوی بصری