دستیابی به مهمترین عناصر خداباوری و توکل در حیات طیبه برپایه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با رویکرد فقهی-تربیتی

نظام تعلیم و تربیت کشور نیازمند به روزرسانی و تحولی اساسی است از سوی دیگر نیز اجرای نامحسوس برخی مفاد سند۲۰۳۰ در گوشه و کنار برضرورت این تحول در جهت تعلیم و تربیت اسلامی-ایرانی می افزاید. هدف مهم این نوشتار بررسی فقهی-تربیتی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با هدف دستیابی به مهمترین عناصر خداباوری و توکل بر خدا در حیات طیبه است. بررسی این مهم در راستای تحقق بند۱ از هدف های کلان سند تحول ضروری است. تحقق این هدف والا در تربیت انسانی مومن، خداباور، متعهد به وظایف، حق مدار و دارای عزت نفس تجلی می یابد. تحقق این هدف به عنوان یک راهبرد کلان در بعد معرفتی، مبتنی بر «شناخت پروردگار، تقویت ایمان، توجه به ذات باری تعالی و نا امیدی از غیر او و حق مداری و استقامت بر آن» که همگی از زمینه ها و عناصر توکل به شمار می رود. این مقاله به این پرسش اساسی می پردازد: «برپایه بررسی سند تحول بنیادین، عناصر کلیدی خداباوری و توکل در حیات طیبه چیست؟» برای دستیابی به پاسخی متقن، مقاله پیش رو با روش توصیفی- تحلیلی به تحلیل مفاد آیات و روایات پرداخته و با بهر ه گیری از روشهای استظهار از متن مطابق مبانی اصول استنباط، مهمترین عناصر رشد خداباوری و توکل را استنباط کرد. از مهمترین نتایج پژوهشی تطابق شاخصه های خداباوری در قرآن و روایات با اهداف و راهکارهای عملی سند تحول بنیادین است و همچنین دستیابی به زمینه های توکل که عبارتند از: «شناخت صفات پروردگار؛ تقویت ایمان؛ باورمندی به ذات لایزال الهی و امید نبستن به دیگران؛ حق مداری و استقامت بر آن»

دستیابی به مهمترین عناصر خداباوری و توکل در حیات طیبه برپایه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با رویکرد فقهی-تربیتی Keywords:

سند تحول بنیادین آموزش و پرورش , سیاستهای کلی ایجاد تحول در آموزش و پرورش , توکل- خداباوری , حق مداری , تقویت ایمان