تجربه زیسته آموزگاران از آسیب های اجتماعی دانش آموزان در دوران آموزش مجازی (مطالعه موردی: شهرستان دشتی)

هدف اصلی این پژوهش، تجربه زیسته آموزگاران از آسیب های اجتماعی دانش آموزان در دوران آموزش مجازی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی می باشند که در زمینه آسیب های اجتماعی و شاخص های آن توانایی و سابقه لازم را داشته باشند. با توجه به حجم جامعه آماری، نمونه برابر با ۵۰ نفر در نظر گرفته شد. روش پژوهش با توجه به ماهیت آن از نوع آمیخته است که در انجام آن از روش کیفی و مصاحبه استفاده شد. از نظر هدف کاربردی است. پس از طی مراحل مقدماتی و مرور ادبیات پژوهش، سوالات آن تدوین گردید و سپس اطلاعات مورد نیاز جهت آزمون این سوالات با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. بر اساس نتایج به دست آمده از بخش کیفی پژوهش مهمترین مولفه های آسیب های اجتماعی دانش آموزان در قالب ۳۵ شاخص شناسایی شد. پیشنهاد می شود آموزش های لازم به خانواده ها و والدین جهت کنترل فرزندان در زمان آموزش مجازی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی داده شود.

Keywords:

تجربه زیسته , آسیب های اجتماعی , آموزش مجازی , دانش آموزان ابتدایی