تاثیر بهسازی حرارتی بر نگهداشت آلاینده در بنتونیت آلوده به فلز سنگین سرب

با رشد جمعیت و گسترش صنایع، امکان ورود آلاینده های سمی مانند فلزات سنگین در خاک در حال افزایش است. استفاده ازحرارت به منظور بهبود خصوصیات خاک از دیرباز مورد توجه بشر بوده و علاوه بر اصلاح مشخصات مهندسی ژئوتکنیکی می تواند در بهسازی خاکهای آلوده نیز مفید باشد. هدف این پژوهش، مطالعه تاثیر بهسازی حرارتی بر نگهداشت آلاینده در بنتونیت آلوده به فلز سنگین سرب است .برای این منظور نمونه های بنتونیت با غلظته ای(cmol/kg-soil) ۵۰ و۱۰۰فلز سنگین سرب در آزمایشگاه به صورت مصنوعی آلوده شده، سپس تحت دماهای ۲۵ تا ۹۰۰ درجه سانت یگراد قرار گرفته اند. پس از حرارت در دمای مشخص، نمونه ها با استفاده از یک مجموعه آزمایشاتpH و آبشویی آلودگی TCLP مورد ارزیابی قرارگرفته اند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در بهسازی حرارتی ضمن کاهش وزن نمونه ها، افزایشpH نیز رخ داده است. بیشترین مقدارpH نمونه های حاوی آلاینده سرب در دمای ۵۰۰ درجه سانتیگراد رخ داده، که دراین دما کاهش قابل توجه مقدار واجذبی نمونه ها در آزمایش آبشویی آلودگی مشاهده می شود. این تغییرات به دلیل تجزیه فاز نگهداشت کربنات و تبدیل آن به فاز نگهداشت اکسید سرب رخ داده است. در دمای ۷۰۰ درجه سانتیگراد به دلیل شروع فرآیند دیهیدروکسیلاسیون و تشکیل مواد آمورف ناشی از تخریب بخشی از کانی های رسی نمونه، مقدار واجذبی آلاینده سرب در محدوده استانداردppm(EPA ۵ قرار گرفته است. با افزایش حرارت به دمای ۹۰۰ درجه سانتیگراد باتشکیل کانی سیلیکاتی جدید مولایت(Mullite) جامدسازی آلاینده سرب در خاک رخ داده، و مقدار آزادسازی آلاینده سرب در محلول استخراج TCLP صفر شده است

Keywords:

بهسازی حرارتی , بنتونیت , فلز سنگین سرب , آبشویی آلودگی TCLP