بررسی اثربخشی گروه درمانی کوتاه مدت در افزایش پردازش هیجانی و رفع غم و اندوه پیچیده

غم و اندوه عمیق به دلیل تاثیر قابل توجه آن بر سلامت روان و کیفیت زندگی، چالش های مهمی را بهدنبال دارد. تحقیقات اخیر بر اثربخشی درمان گروهی کوتاه مدت که رویکردهای روان پویشی و شناختی-رفتاری را در مدیریت این غم و اندوه ادغام می کن د تاکید دارند. این مقاله با تمرکز بر مطالعات منتشر شدهاز سال ۲۰۲۰ به بعد، ادبیات پژوهشی موجود را مرور میکند تا یافته های مربوط به اثربخشی اینگونهدرما نها را مورد بررسی قرار دهد. نتایج به طور مداوم نشان میدهند درمان های گروهی کوتاه مدت به طورموثر علائم سوگ عمیق را کاهش می دهند، پریشانی روانی مرتبط را کم می کنند، و کیفیت کلی زندگی رابهبود می بخشند. مولفه های کلیدی که به موفقیت این مداخلات کمک می کنند عبارتند از تسهیل پردازشعاطفی، بهبود راهبردهای مقابله و پویایی حمایتی محیط گروهی. این مداخلات نه تنها علائم فوری اندوه رابهبود می دهند، بلکه تاب آوری عاطفی و بازگشت به اجتماع را در طولانی مدت نیز تقویت میکنند.ترکیب اصول روان پویشی و تکنیک های شناختی رفتاری چارچوبی قوی برای رسیدگی به پیچیدگی های سوگ عمیق فراهم میکند. این درمانها، با حمایت محیط همدلانه و جمعی درمان گروهی، بینش عاطفیعمیق و مکانیسم های مقابله های عملی را تسهیل میکنند. علاوه بر این، یافته ها نشان میدهند این مداخلاتدر قالب های مختلف ارائه، از جمله از طریق پلتفرم های آنالی ز، قابل تنظیم هستند؛ مساله ای که به ویژه درشرایط چالش های جهانی مانند پاندمی کووید ۱۹- اهمیت خاصی دارد. با توجه به مزایای قابل توجه و امکان پیاده سازی این درمانهای کوتاه مدت، توصیه میشود این درمان ها به عنوان یک گزینه اصلی درمحیط های بالینی برای درمان سوگ عمیق و پیچیده در نظر گرفته شوند. تحقیقات بیشتر باید اثراتبلندمدت و کاربردی بودن این درمانها در فرهنگ های مختلف را بررسی کنند تا اثربخشی و قابلیتدسترسی آنها بهبود یابد.

Keywords:

سوگ عمیق , درمان گروهی کوتاه مدت , روان پویشی , درمان شناختی رفتاری