بررسی فراوانی هیستوپاتولوژیک ضایعات حفره دهانی در نمونه های بیماران مراجعه کننده به بیمارستان

مقدمه: حفره دهان مکان شایع برای بسیاری از بیماری ازجمله ضایعات پوستی مخاطی (شامل پمفیگوس ولگاریس پمفیگوئید، لیکن پلان، لوپوس اریتماتوز، واکنش لیکنوئید و ... ) می باشند. این ضایعات طیف وسیعی از توده های خوش خیم، پیش سرطانی و بدخیم را شامل می شوند. سرطان دهان در حال حاضر یکی از بیماریهای بسیار مهم مرتبط با سلامت دهان تلقی می شود. شیوه سرطان دهان برحسب سن، جنس، نژاد و مکان جغرافیایی و عادات فرهنگی اجتماعی متفاوت است. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی گذشته نگر و توصیفی مشاهده ای کلیه پرونده های مربوط به بخش ENT از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ بررسی شد و تمام بیمارانی که به علت وجو ضایعه در دهان تحت عمل نمونه برداری قرار گرفته اند وارد مطالعه شدند. پرونده های پزشکی و گزارش پاتولوژی با مراجعه به آزمایشگاه پاتولوژی به دقت از نظر استخراج داده ها با رعایت اصل امانت داری از اطلاعات شخصی بیماران مورد بازبینی قرار گرفتند. پرونده ها از نظر سن و جنسیت و محل ضایعه و گزارش پاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: ۷۵ بیمار واردمطالعه شدند که ۵۲ بیمار مرد (۶۹%) و ۲۳ زن (۳۱%) بودند. میانگین سن آنها ۱۹/۶۷-+۶۶/۵۸ بود. ۴۰% افراد سن بالای ۷۰ سال، ۲۴% ین ۶۰ تا ۷۰ سال و نیز ۱۳/۴ بین ۵۰ تا ۶۰ سال دارای ضایعه دهانی بوده اند. کمترین گروه سنی مربوط به گروه سنی ۳۰-۲۰ سال با ۱ نفر (۱/۳%) می باشد. بیشترین ضایعه مربوط به لب تحتانی ۲۳ نفر (۳۰/۷%) و زبان ۲۲ نفر (۲۹/۳%) بود. کمترین محل درگیری نیز مربوط به کف دهان ۲ نفر (۲/۶%) بود. بیشترین تشخیص مربوط به ۴۹SCC نفر (۶۵/۳%) بوده که شایع ترین محل درگیری مربوط به لب تحتانی به میزان ۲۲ مورد (۴۴/۸%) می باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تغییرات دیسپلازی در ضایعات لب تحتانی بیشترین و در کف دهان کمترین بوده و SCC شایع ترین شتخیص هیستوپاتولوژی بود که اغلب در سنین بالا دیده شد.

Keywords:

شیوع , حفره دهانی , هیستوپایولوژیک , بیماران