ارزیابی اخلاقی و قانونی عیب تولید در محصولات غذایی ناشی از خطر توسعه در راستای امنیت و سلامت غذایی

موضوع حمایت از زیان دیدگان ناشی از عیب تولید در محصولات غذایی، همواره به عنوان یکی از مباحث مهم مورد نقد و بررسی دکترین حقوقی جهت رفع پیچیدگی های ناشی از خطر توسعه، در مسئوولیت مدنی و اخلاقی محسوب می شود. خطر توسعه به عنوان دفاعی از جانب تولیدکنندگان از جمله تولیدکنندگان مواد غذایی جهت معاف شدن از مسئوولیت حقوقی مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی به دلیل عیوب پنهان در زمان ورود محصولات غذایی به بازار، زیان های همه گیری آنها ناشناخته مانده اما با ظهور تحقیقات گسترده، زیان های مرگبارشان کشف می شود. زیان هایی که با ارائه اطلاعات کافی و هشدارهای لازم به مصرف کننده، محقق نمی شدند. سارس، مرس و کرونا ویروس که منشاء آنها عفونت و بیماری برآمده از حیوانات است، باعث مرگ میلیون ها انسان بوسیله اعمال منع نشده گردیده است. بنابراین در خصوص خطرهای احتمالی ناشی از توسعه در محصولات غذایی که محصول علوم دانش بنیان و تکنولوژی های نوین هستند و عمدتا غیرقابل پیش بینی بوده و ضررهایی غیرقابل جبران به همراه داشته است این پرسش قابل طرح است که مبنای مسئوولیت اخلاقی و حقوقی تولیدکنندگان دربرابر خطر توسعه تولیدات غذایی در برابرزیان دیده چیست و حدود این مسئوولیت به چه میزان است؟ دراین مقاله تلاش می شود بصورت مستند و مستدل به سوالات مذکور پاسخ نموده است. نتایج این پژوهش موید آن است که با تدوین مقررات راهبردی و بروز رسانی قوانین حاضر وبا بکارگیری الگوهای قانونی از تجارب دولت ها در راستای تامین خسارات ناشی از عیب تولید در محصولات غذایی و حمایت اززیان دیدگان در این باره قدم برداشت. دراین راستا لازم است به تبیین نحوه اثبات عیب ناشی از تولید و رابطه سببیت بین عیب محصول غذایی وضرر و در نتیجه راه کارهایی جهت برون رفت از پیچیدگی های پیش رو جهت حمایت از حقوق مصرف کننده محصولات غذایی ارائه نمود.