تنوع در ساخت سازه ها و دیوارهای بنایی که به صورت معمول به عنوان دیوار جدا کننده دو محیط می باشد دردنیا در حال افزایش می باشد. این دیوارها با توجه به شرایط منطقه ای و مصالح موجود طراحی و اجرا می گردند.یکی از معمول ترین مصالح به کار رفته در ساخت سازه های بنایی، آجر و بلوک های لیکا می باشد. استفاده ازپوشش های بیرونی جهت محافظت در برابر عوامل جوی و همپنین بارهای مکانیکی یکی از روشهای ساده وارزان به دور از نوع مصالح پایه دیوار می باشد. تفاوت میان مشخصات مصالح در زمان بارگذاری با تغییرات دما،ذوب شدن و یخ زدن بیشتر شده و در ساختار اولیه ترک های ریزی ایجاد می گردد. لذا ترکیب انتخاب شده ازصمغ فارسی و
الیاف پلی پرو پیلن برای ایجاد روکش محافظ انتخاب گردید. این روکش قابلیت ترکیب پایهآبی و پایه نفتی داشته و با انواع رنگ و یا گچ قابل ترکیب می باشد. در این تحقیق با درصد وزنی مختلف ۰ الی۴ درصد
الیاف و مقدار ۰ الی ۵ ردصد
صمغ فارسی به همراه گچ یک لایه ۱ سانتیمتری محافظ ایجاد گردید.ملات های معرفی شده شامل بتن، ملات سیمانی و اهکی می باشد. نتایج نشان می دهد که رطوبت و نمک محلولبر روی نقطه ماکزیمم
مقاومت برشی دیوار بیشترین تاثیر را دارند. همچنین نوع ملات به کار رفته در ساختدیوار آجری بر شکل گسترش ترک و شکست دیوار تاثیر می گذارد. روکش محافظ ایجاد شده بر رویدیوارهای بنایی موجب کاهش قابل توجهی در ایجاد ترک در بخش های میانی دیوار گردیده و از ریزشمصالح جلوگیری می نماید. همچنین نتایج نشان می دهد که ترک های ایجاد شده در دیوارهای روکش داربیشتر در محل اتصال دیوار به سازه می باشد.