معماری مسکونی ایران در دوره پهلوی (نمونه موردی خانه های شیراز)

جهت بررسی مقوله معماری نمای خانه های دوره پهلوی اول در ایران، رویکرد کیفی مبتنی بر روش تحلیل محتوا، انتخابمناسب تری برای رسیدن به هدف پژوهش می باشد. به منظور رسیدن به این مهم علاوه بر تحلیل کیفی عوامل تاثیر گذار ازجهات متفاوت در این دوره از جمله تاثیرات سیاسی و اجتماعی و... پرداخته می شود. به این ترتیب که ابتدا با استفاده ازمطالعه کتابخانه ای با مراجعه به اسناد و منابع دست اول موجود در نوشتارهای مربوط به دوره های تاریخ معماری ایران،بررسی و سپس به بررسی معماری خاص این دوره پرداخته می شود، موارد مربوط به مبانی نظری تحقیق گردآوری می شود.سپس از اطلاعات توسط روش تحلیلی توصیفی استفاده و نتیجه پژوهش توسط محقق بیان می گردد. نتیجه پژوهش بیانمی دارد که با توجه به موارد بیان شده باید خاطر نشان کرد که با تغییرات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و ورود فرهنگغربی جامعه ایران و بناهایش مورد تغییر و تحول گردید. همان طور که بیان گردید بزرگ ترین تغییر معماری خروج ازسبک درونگرا به برونگرا بود. که نشان دهنده تغییرات فکری در زمینه محرمیت می گردد. گونه بندی در این مورد می توانداز قرار زیر باشد. تمام گونه این ساختمان ها اتاق هایی ردیفی دارند و گاهی ایوان با تالارهای سرتاسری در اطراف آن هامی باشند. یا تراس یا هره هایی از نمای اتاق ها بیرون زده است. این خانه ها دو طبقه هستند و هره ها به سمت خیابان یاکوچه ای هستند که بنای اصلی در مجاورت آن قرار گرفته است و در آخر با ایوان هایی در چند جهت اطراف آن هاست.بیان می گردد.

Keywords:

معماری , مسکون , نما , دوره پهلوی , شیراز.