بررسی روایی و پایایی مقیاس تاب آوری موبرای (2011) در معلمان کودکان و نوجوانان استثنایی شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی مقیاس تاب آوری موبرای (2011) در معلمان مدارس کودکان و نوجوانان استثنایی شهر اهواز بود. تعداد کل جامعه 418 نفر ( 218 مرد و 200 زن) بودند که با توجه به محدودیت حجم آن برای برآورد مطلوب جامعه، همه ی اعضای جامعه به منظور دقت اندازه گیری انتخاب شدند. پس از تهیه نسخه اصلی 32 ماده ای این پرسشنامه، بر حسب شرایط اجتماعی و محیطی جامعه ی پژوهش و تفکیک برخی از داده ها، مقیاس تاب آوری از 32 به 38 ماده تبدیل یافت. جهت برآورد پایایی پرسشنامه از روش بازازمایی و الفای کرونباخ و جهت سنجش روایی از روایی محتوا، همگرا و سازه به کمک نرم افزار spss و لیزلر استفاده شد. نتایج نشان داد که ضرایب پایایی خرده مقیس های تاب آوری د رحر مطلوب است. ضریب پایایی کل آزمون با استفاده از روش باز آزمایی و آلفای کرونباخ به ترتیب برابر 0/94 و 0/65 بود. جهت تعیین روایی همگرا، همبستگی بین نمره های مقیاس تاب آوری موبرای با پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون (2003) محاسبه شد که میزان آن برابر 0/66 و در سطح 0/01>p معنی دار بدست آمد. بر اساس شواهد بدست آمده می توان استنباط کرد که این مقیاس از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و می تواند ابزار سودمندی برای ارزیابی تاب آوری معلمان مدارس کودکان و نوجوانان استثنایی باشد.

Keywords:

روایی پایایی , مقیاس تاب آوری موبران , معلمان کودکان و نوجوانان استثنایی