سیر تکامل معمار ایرانی

با تأسیس مدارس معماری در ایران، باورهای معماری ایرانی رو به سمتی رفت که ارزش هایی را که طی سالیان بواسطه ی مهارت و تجربه بدست آورده بود، فراموش کرد و شیفته ی معماری نوپای مدرن شد. از این رو، در این مقاله با هدف شناخت معمار سنتی به پژوهش در خصوصیات معمار سنتی ایران پرداخته می شود. بلکه بتواند در راستای آموزش معماری امروز و تربیت معمار فردا اعمال شود و ارزش های معماری تاریخی را زنده کند. در گذشته، در ارائه بیان و آموزش مبانی نظری معماری، شیوه ی نوشتاری مطرح نبود و آموزش ها اغلب به صورت شفاهی بیان می شد به همین خاطر منابع مکتوبی که خاص این موضوع باشد، به صورت م دون موجود نمی باشد. ج مع آوری اطلاعات از طریق ثبت اظهار نظراتی است که اساتید معماری در خصوص آموزش معماری و معمار داده اند و نوشتارهای پراکنده ای که از گذشته برجای مانده است، نتیجه این مقاله خصوصیات معمار سنتی است که بناهای ماندگار و بهنجار اجتماعی را طراحی کرده است که شامل عمل به محتوای فتوت نامه بنایان و معماران، کسب دانش معماری، رعایت سلسله مراتب استاد شاگردی، آموزش توآم با عمل و بینش معمارانه شاگرد (ریشه در اعتقاد عمیق و پیروی از شرع مقدس داشت). درک قوی هندسی و درک متقابل معمار و مردم از یکدیگر و معمار از محل احداث بنا را شامل می شود.

Keywords:

معمار سنتی , معماری سنتی , آموزش معماری امروز , آموزش معماری سنتی