ارزیابی اثر تدوین سناریوهای مدیریتی در دقت پیش بینی سطح ایستابی با استفاده از مدل ترکیبی موجک-رگرسیون بردار پشتیبان (WSVR)

به دلیل محدود بودن منابع آب سطحی در بسیاری از کشور های خشک جهان، منابع آب زیرزمینی به عنوان اصلی ترین منبع تامین نیازهای آبی شناخته می شوند. برداشت بی رویه از این منابع در سال های اخیر، اهمیت پیش بینی قابل اطمینان سطح آب های زیرزمینی را به منظور اعمال مدیریت بهینه این منابع، افزایش می دهد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین بهترین سناریوی ترکیب داده های ورودی در پیش بینی سطح آب زیرزمینی دشت همدان-بهار با بکارگیری از مدل ترکیبی موجک-رگرسیون بردار پشتیبان (WSVR) می باشد. جهت این امر، ابتدا داده های ماهیانه بارش، دما، تبخیر و سطح ایستابی هفده چاه مشاهده ای در طول مدت بیست و شش سال (۱۳۹۶-۱۳۷۰) تهیه و تکمیل گردید. به منظور انتخاب داده های ورودی مدل و میزان تاخیر آنها، نه سناریو با ترکیب و تاخیرهای متفاوت تعریف شد. با استفاده از پارامتر های آماری ضریب همبستگی پیرسون (r)، خطای استاندارد (SE) و جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) ارزیابی مدل شبیه سازی شده در هر سناریو صورت پذیرفت و با برترین سناریو، پیش بینی سطح آب زیرزمینی منطقه برای ده سال آتی انجام شد. بر اساس نتایج حاصله، سناریویی که شامل هر چهار پارامتر ورودی، هریک با یک و دو تاخیر، می شد، دارای بالاترین دقت بود. همچنین نتایج پیش بینی شده با سناریوی برتر، حاکی از یک روند نزولی قابل توجه در سطح آب زیرزمینی منطقه طی سال های آتی بود. لذا باتوجه به حساسیت ویژه این دشت در تامین آب شرب، کشاورزی و صنعت شهرهای همدان و بهار و لزوم برداشت آب بیشتر در سال های آینده، تصمیم گیری برای مدیریت مطلوب تر آب زیرزمینی این منطقه، امری الزامی خواهد بود.

ارزیابی اثر تدوین سناریوهای مدیریتی در دقت پیش بینی سطح ایستابی با استفاده از مدل ترکیبی موجک-رگرسیون بردار پشتیبان (WSVR) Keywords:

پیش بینی سطح آب زیرزمینی , تبدیل موجک , ماشین بردار پشتیبان , مدل ترکیبی WSVR