بررسی نقش برنامه ریزی و طراحی منظر و پارک های ساحلی در توسعه شهری؛نمونه موردی: شهر ساحلی جیلانگ در استرالیا

در این مقاله، با توجه به نقش و کاربرد برنامه ریزی و طراحی منظر و پارک های ساحلی در ارتقای کیفیت محیط زیست شهری و همچنین افزایش زیست پذیری و رونق اقتصادی در مناطق ساحلی شهری، اهمیت این موضوع در افزایش رفاه اجتماعی و سلامت عمومی از طریق دسترسی به فضای باز و تفریح، ارتقای عدالت محیط زیستی، ایجاد مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی، حمایت از تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی، توسعه اقتصادی و نوسازی شهری، هویت فرهنگی و حفاظت از میراث تبیین شده است. ملاحظات برنامه ریزی و طراحی پارک های ساحلی شامل ملاحظات محیط زیستی مرتبط با زیستگاه ها و پذیرش فرآیندهای طبیعی، دسترسی و استفاده توسط جامعه، مشارکت عمومی، طراحی پایدار و انعطاف پذیری آب و هوایی، ملاحظات اقتصادی-فرهنگی و موارد مرتبط با شهر و طرح های جامع ساحلی بررسی شده است. به عنوان نمونه موردی، طرح جامع ساحلی در شهر جیلانگ، به عنوان یکی از پررونق ترین مکان های ساحلی تفریحی و گردشگری استرالیا بررسی شده است. اصول مد نظر در این طرح جامع و اولویت های توسعه و مدیریت آن، از جمله دسترسی عمومی به آب، حفظ و تقویت دیدها به خلیج محلی و منظر مناطق ساحلی و شهری، حفظ یکپارچگی اکولوژیکی و پیوستگی لبه آب و ارتباط ساحل با شهر، توجه به توسعه با اثرات کم محیط زیستی و مصالح و مواد ساختمانی پایدار و ترویج توسعه لبه آبی به شکلی پایدار از نظر محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی، مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج این بررسی در قالب پیشنهادات برنامه ریزی، طراحی و مدیریتی بیان شده است.

Keywords:

گردشگاه ساحلی , سواحل شهری , برنامه ریزی و طراحی منظر